در آینده احتمال دارد قوانین سختگیرانه تر برای کارفرمایان و حفاظت بیشتر از کارمندان فراهم شود.
به گزارش مطبوعات کانادایی، دولت کانادا در حال پیشنهاد اِعمال تغییرات مهم در قوانین مربوط به نیروی کار موقت خارجی است.
نیروی کار موقت تحت به کمک یکی از این دو مسیر به کانادا سفر می کنند:
(1) برنامه نیروی کار موقت خارجی یا TFWP (Temporary Foreign Worker Program)
این برنامه برای شرکت هایی است که خواهان استخدام افراد غیر کانادایی برای مشاغلی است که شهروندان کانادایی یا افراد دارای اقامت دائم کانادا تمایلی برای انجام آن ندارند.
(2) برنامه بین المللی تبادل نیروی کار یا IMP (International Mobility Program)
این برنامه به افراد خارجی اجازه کار در کانادا در تمامی مشاغل را می دهد حتی در حوزه هایی که نیروی کار کانادایی برای آن مشاغل در دسترس باشد.
تفاوت اصلی بین یک شغل تحت برنامه TFWP و یک شغل در برنامه IMP این است که برنامه TFWP به LMIA نیاز دارد اما برنامه IMP به این معیار نیاز ندارد (difference between a job under the TFWP and one under the IMP). منظور از LMIA، ارزیابی تأثیر بازار کار (Labour Market Impact Assessment) است. در واقع یک فرم است و کارفرمایانی که درصدد استخدام از طریق TFWP هستند باید این فرم را تکمیل کنند. این فرم نشان می دهد کارفریان سعی کرده اند برای شغل مورد نظر یک فرد کانادایی را استخدام کنند اما موفق نشده اند.
کارمندان همواره نگران امور کاری خود هستند، به ویژه اکثر نیروی کار موقت خارجی از حقوق خود اطلاعی ندارند و نحوه استفاده از آن را نمی دانند. از جمله مشکلات مهم میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- کارفرمایان سابقاً از مقررات پیروی نمیکردند و از ممنوعیت استخدام نیروی کار موقت خارجی اجتناب میکردند. این کارفرمایان استخدام این افراد را از طریق سایر شرکتهای متعلق به خود انجام میدهند.
- نیروی کار موقت خارجی از حقوق خویش و معنای این حقوق اطلاعی ندارند.
- نیروی کار موقت خارجی دسترسی مناسب به مراقبتهای درمانی ندارند.
- کارفرمایان یا شرکتهای استخدامی از نیروی کار موقت خارجی هزینه های استخدام غیر قانونی دریافت میکنند.
- نیروی کار موقت خارجی در صورتی که نگرانی هایی در مورد شرایط کاری خود داشته باشند از اقدامات تلافی جویانه کارفرمایان میترسند. این ترس باعث میشود کارمندان به طور مثال مسائلی همچون سوءاستفاده یا نقض حقوق و موارد مشابه را گزارش ندهند.
نیروی کار موقت خارجی در یک کشور و فرهنگ بسیار آسیب پذیر هستند. به همین علت کانادا در نظر دارد سطح محافظت از این افراد را تقویت کند. دولت قصد دارد برنامه هایی به شرح زیر را اجرایی نماید:
- تمامی کارفرمایان نیروی کار موقت خارجی از این پس ملزم خواهند شد سندی کاغذی را به هر کدام از نیروی کار موقت خارجی خود ارائه دهند که در آن حقوق نیروی کار موقت خارجی درج شده باشد. کارفرمایان همچنین ملزم هستند تا این اطلاعات را در محل کار و در جایی که در معرض دید عموم باشد نصب نمایند.
- تمامی کارفرمایان بایستی یک توافقنامه استخدام را به کارمند و دولت ارائه دهند. این سند تأیید میکند که کارمند در شغل اعلام شده مشغول به کار خواهد شد و شرایط کاری و حقوق و دستمزد وی مطابق با پیشنهاد استخدام خواهد بود.
- کارفرمایان باید یک محیط کاری عاری از هر گونه سوءاستفاده یا نقض حقوق را ایجاد نماید. اقدامات تلافی جویانه نیز در رده سوءاستفاده یا نقض حقوق قرار میگیرد.
شرایطی را ایجاد کند که به اداره توسعه اجتماعی و استخدام کانادا (ESDC) اجازه میدهد در صورت هر گونه تردید یا ظن به عدم رعایت قوانین و مقررات توسط کارفرما بتواند فرایند پردازش LMIA را متوقف نماید.
- الزامات و مقررات جدید برای اعطای LMIA ایجاد نماید. این الزامات به احتمال زیاد شامل این موارد است: کارفرما موظف است اقدامات مناسبی در محل کار خود انجام دهد تا عاری از سوءاستفاده یا نقض حقوق باشد، کارفرما موظف است اثبات کند تمامی قوانین فدرالی و استانی استخدام رعایت میکند، به علاوه کارفرما نباید اجازه دهد کارفرمای فاقد صلاحیت در یک شرکت تابعه یا شرکتهای رقیب اقدام به استخدام نیروی کار موقت خارجی خود کند.
به علاوه در نظر دارد زمان پاسخدهی کارفرما به نامه نتایج مقدماتی (NoPF) را از 30 روز به 15 روز کاهش دهد. یک نامه NoPF در واقع موارد مربوط به عدم مطابق را نشان میدهد. زمان پاسخدهی کوتاه تر باعث میشود مشکلات سریعتر حل و فصل شوند.
ممنوعیت استخدام و مجازات کارفرمایان و شرکتهای استخدامی را تشدید کند که از نیروی کار موقت خارجی بابت استخدامشان هزینه های غیرقانونی دریافت میکنند.
شرایطی را ایجاد کند که به سازمانهای ESDC و IRCC (مهاجرت، پناهندگی و شهروندی) اجازه میدهد جهت اطمینان از اینکه کارفرمایان قوانین را رعایت میکنند از ایشان اسناد معتبر همچون اسناد بانکی را مطالبه نمایند.
کارفرمایان باید اقدامات مناسب در ایجاد دسترسی به مراقبتهای درمانی برای کارمندان فراهم آورد که در حین کار بیمار شده یا صدمه دیده اند. به طور مثال باید یک تلفن در محل کار برای نیروی کار موقت خارجی جهت تماس با خدمات سلامتی تدارک ببینند.
تمامی کارفرمایان که از طریق برنامه TFWP عمل میکنند (به استثنای مشمولان برنامه نیروی کار فصلی کشاورزی) ملزم خواهند شد حق بیمه سلامت خصوصی را پرداخت کنند. این بیمه شامل خدمات درمانی اورژانسی میشود. در حال حاضر برخی از کارفرمایان برنامه TFWP ملزم به ارائه چنین بیمه و محافظتی نیستند.
دولت کانادا بدین مسئله واقف است که اِعمال قوانین جدید ممکن است هزینه های بیشتری را بر شرکتها تحمیل کند. با این حال انتظار میرود هزینه ها به حداقل برسد. ایجاد شرایط بهتر برای کارمندان به ویژه برای نیروی کار موقت خارجی به نفع تمامی طرفین است.
به خدمات اخذ ویزای کار کانادا نیاز داری؟
بیشتر بخوانید:
مشاغل مورد نیاز حوزه تکنولوژی استان بریتیش کلمبیا در برنامه اکسپرس انتری
کانادا 303,000 شغل در ماه مارس ایجاد کرد
راه اندازی 6 برنامه جدید اقامت دائم کانادا