تجربه کار کارگردانی انیمیشن در کانادا

سلام خوشحالم که پیش شمام. من تحصیلاتمو که دانشگاه نرفتم و بعد از هنرستان مستقیم وارد کار شدم چون خیلی علاقه داشتم و نمی تونستم چند سال صبر بکنم برای دانشگاه و از اون طرف هم دانشگاهی که اون رشته ای که من بخوام و انیمیشن تدریس بشه و با اون استاندارد هایی که اون زمان تو دنیا مرسوم بود، تو ایران نداشتیم و بابت همین من مستقیم خودم مطالعه کردم تقریبا یک سال و نیم و دو سال و مستقیم وارد کار انیمیشن شدم. تقریبا ۲۰ساله که تو انیمیشن مشغولم و سمت های مختلف و پروژه های مختلف انجام دادم ولی در زمینه ی نویسندگی و کارگردانی تقریبا ۵-۶ ساله که جدی فعالیت میکنم. برای یکی دو تا شرکت بزرگ کار سینمایی نوشتم که حدودا ۱۶۰۰دقیقه سریال نوشتم و کارگردانی کردم در ایران و الانم که تو کانادا هستم.

واقعیت قضیه اینه که اولین نکته ای که خیلی تاثیر گذاره توی گشتن دنبال شغل داخل کانادا و مخصوصا درمورد کار انیمیشن اینه که شما قصد اینو دارید که بیاید کانادا یا قصدتون اینه که از همون ایران یک فعالیت رو دنبال بکنید. بسته به اینکه چه تصمیمی میگیرید و از بین این دو تا گزینه کدومش رو انتخاب میکنید، روش های پیدا کردن کار یه مقداری با هم فرق دارن ولی اونچه که به صورت مرسوم لازمه که انجام بشه، اولش اینه که ما یک استاندار لازم داریم که اون سطح کیفی کاره. یک چیزی داشته باشید که نشون بده ما یک استاندارد هایی رو داریم حالا در هر زمینه انیمیشن که می خواید تو کشور دیگه ای فعالیت بکنید. در کار ما عرف اینه که یه ویدیوی کوتاه حداکثر دو دقیقه ای از کارهاتون داشته باشید، چه توانایی دارید و چه پروژه هایی کار کردید و چه نرم افزار هایی بلدید که در اون دو دقیقه نشون بدید که اصطلاحا چند مرده حلاجید که اینجا ببینن و بررسی بکنن. کنار اون باید یه رزومه داشته باشید که نشون بده که چه تحصیلات و چه علایقی داشتین، اهدافتون چیه ، کجاها کار کردین و مشخص کنید در هر کار چه بخشش رو انجام دادین، یک چیزی که در ایران عرف نیست ولی اینجا خیلی عرفه و تو ایرانم داره کم کم جا میوفته چون انیمیشن یه کار گروهیه و معمولا تیم ها خیلی بزرگن، اینجا تخصص بخوایم که توی این ویدیویی که ۳۰ ثانیه رو به ما نشون دادید، دقیقا کار شما چی بوده، مثلا انیمیشن کار کردید می گید مدل هایی که اون گوشه هست من ساختم و یه سری حرف های تخصصی و اینا انتظار دارن که توی اون ویدیوی شما و رزومه ی شما، مشخصا معرفی بکنید که در هر بخش این ویدیو چه کار رو شما انجام دادین. این ها چیزهاییه که بصورت پایه باید وجود داشته باشه، در طی چندین سال گذشته یه چیز دیگه هم بهش اضافه شده و اون لینکدینه که الان کاملا روش های استخدام، هم برای آدم هایی مثل من که دنبال کار میگردن و هم برای شرکت هایی که میخوان استخدام کنن، لینکدین کاملا اومده قواعد رو عوض کرده . سال ها عرف در کار این بود که می رفتین یا از وبسایت خود شرکت یا وبسایت هایی که برای کسانی که دنبال کار می گردن در واقع شغل رو پیدا می کنین و اگر علاقه مند باشین اپلای می کنین و اونها هم بررسی میکنن. الان بخاطر بوجود اومدن لینکدین این داره تغییر میکنه و شما اگر بخواید الان توی سایت شرکت اپلای بکنید یا از سایت های شغل یابی اپلای بکنید، میبینید که مثلا ۳ماه می گذره و رزومه ی شما رو هنوز بررسی نکردن در صورتیکه شرکت استخدام زده که ما خیلی سریع نیرو می خوایم دلیلش اینه که کم کم این روش داره فرسوده می شه و دیگه برای پیدا کردن نیرو یه سری کسایی هستن که برای نیرو هستن ، مختص کارشون همینه که نیروهای مختلف استخدام بکنن و اونا یک بخش کمی از روزشون به بررسی کردن رزومه ها و چیزایی که برای شرکت فرستاده شده ، می گذره. الان مستقیم همه میرن داخل لینکدین و خیلی خیلی جدی اون کسایی که برای جذب نیرو فعالیت می کنن، توی لینکدین خیلی جدی دنبال آدم می گردن ، در تماس اند و کار شما رو اونجا می بینن و در واقع شاید ۸۰% نیرو ها از لینکدین جذب می شه و شکلش هم اینجوری نیست که شما رزومه بفرستید و کارای قدیمی رو انجام بدید، اونا خودشون میان پروفایل شما رو نگاه می کنن و بسته به اینکه چقدر توی لینکدین فعالین، چند وقت به چند وقت کار گذاشتید، اگر از همه ی اینها احساس بکنن که شما بدرد کارشون می خورید، اصلا صبر نمی کنن که شما اپلای بکنید مستقیم باهاتون تماس می گیرن و می گن همچین شغلی هست و پیشنهادشون رو می دن. امیدوارم که توی مملکت ما هم دوستان و مخصوصا کسایی که در زمینه فعالیت من هستن، روی لینکدین بیشتر سرمایه گذاری بکنن چون خیلی از کارها رو راحت تر کرده؛ البته قواعدی داره که باید حتما مطلعه بکنید دربارش.

دو تا مبحث هست که یکیش به کار ما مربوط می شه و یکیش به دولت کانادا. اونچه که در مورد کار ماست و من درموردش اشراف دارم اینه که اولین و مهم ترین نکته اینه که شما کار بلد باشید، در زمینه ی کاری ما اگر کار بلد باشید، بدون استثنا کار پیدا می کنید چون بی اندازه نیاز به نیرو هست، هر شرکتی رو من می بینیم مخصوصا دوران بعد از کووید که همه شرکت ها برای دو سال توی خواب زمستونی بودن الان دارن بلند می شن و کلی از نیروهاشون رو دادن رفته و کلی پروژه های جدید داره شروع می شه و در طی چند ماه گذشته یک تلاش عجیبی برای پیدا کردن نیرو توی لینکدین هست. بابت همین فقط کافیه که یک حداقل هایی رو داشته باشید و به راحتی می تونید کار پیدا بکنید البته ناگفته نماند که رفتار کاری اینجا رو هم باید داشته باشید. در زمینه کاری ما چیزی که خیلی متفاوته اینجا نسبت به کشور ما اینه که اینجا خیلی خیلی بی اندازه روی جزئیات دقت می کنن، در انیمیشن اونقدرا مرسوم نیست، در انیمیشن سرعت خیلی مهمه که بزنیم که زودتر برسیم ولی اینجا ریز ترین جزئیات رو کار رو برمی گردونن به شما و موظف هستین که با خوشرویی صد بار هم اگر گفتن که اصلاح کنید؛ اصلاح بکنید. اخلاق کار تیمی خیلی براشون مهمه و تنها چیزی که ممکنه کیفیت شما رو زیر سوال ببره؛ شما می تونین خیلی آدم خوبی باشید با تخصص بالا در تخصص خودتون، اگر اخلاق کاری نداشته باشید به هیچ عنوان براشون قابل قبول نیست. چیزی که خیلی مهمه اینه که خودمون کار بلد باشیم؛ اخلاق کاری داشته باشیم، این اولین شرطه و دومین شرط اینه که به درستی خودتونو معرفی بکنید. همونجوری که گفتم، رزومه خوب و نمونه کار درست داشته باشید و در لینکدین خیلی فعال باشید. اینا اون حداقل هاییه که برای پیدا کردن کار اینجا نیازه. در مورد اومدن اینجا و موانعش، همون موانع مرسومی در سر راه هر کسی که میخواد مهاجرت کنه مخصوصا از کشور ما به کانادا هست، دولت کانادا قبول نمیکنه که بیای اینجا دنبال کار بگردید، شما حتما باید انقدر خوب باشید که یه نفر تو کانادا شما رو بخواد و اصطلاحا میگن جاب آفر داشته باشید و جاب آفر هم اینجایی که فرم نوشتاری داره یعنی شرکت بصورت رسمی یه چیزی مثل قرارداده و از صحبت فراتره، شرکت بصورت رسمی توی نامه به شما میگه که من شما رو برای این سمت با سالیانه انقدر درآمد میخوام و اون نامه رو باید مهر و امضا بکنه و این رو برای دولت کانادا بفرسته و دولت کانادا اول میگرده اگر در اون استان یه نفر باشه که بتونه جای شما رو پر کنه، یه کانادایی که بتونه اون کارو انجام بده، اونو معرفی میکنه. اگر در اون استان پیدا نشه، در کل کانادا میگردن که اون آدم رو پیدا کنن، اگر پیدا نشه شما رو دعوت میکنن و از منظری که خیلی خیلی باید کارتون خوب باشه که شرکت رو قانع بکنید که این همه دردسر رو ، چون اون شرکت باید وکیلش رو سر اینکار بزاره و وکیلش بره اینکار ها رو انجام بده بابت همین خیلی خیلی باید نیروی درجه یکی باشید که هیچ جور دیگه پیدا نمیکنن که خیلی براشون از لحاظ مالی بصرفه و از همه اینا مهم تر همه ی اینها برای کسانی که از کشور های دیگه میان اسم ایران که میاد بخاطر مسائل دیگری که بین دولت ها وجود داره، بی اندازه میترسن. من چندین مصاحبه رو از دست دادم فقط بابت اینکه گفتم ایرانی ام. بسیار انسان های دوست داشتنی و مودبی هستن ولی کاملا لحن صحبتشون برمیگرده چون اصلا نمیخوان وارد این مسائل حقوقی و مالی با دولتشون بشن که تازه بیان توضیح بدن چون به محض اینکه شما رو بخوان و اسم ایران بیاد باید کلی توضیح بدن که این پول چجوری میخواد بره ایران و اون آدمی که میخواید بیارید مسائل حکومتی مسائل اینجوری داره یا نه و اینا براشون نمیصرفه که برای یک نیرو هر چقدرم خوب این همه تقلا کنن بابت همین دولت از شما جاب آفر میخواد برای اینکه بتونه شما رو کاری راه بده. کمپانی از شما میخواد که شما اینجا باشید تا بهتون جاب آفر بده، یه چرخه ایه که خیلی پیدا کردنش سخته. دو حالت داره یا اینکه شما دورادور کار بکنی و انقدر نیروی خوبی باشید که دورادور باهاشون کار بکنید، ۲سال کار بکنید و اینارو قانع کنید که بسیار آدم قابلی هستید و بعد کم کم قانعشون بکنید که به شما جاب آفر بدن. یا اینکه بیاید اینجا به روش های مختلف و اینجا دنبال کار بگردید که خیلی خیلی راحت کار پیدا میکنید اگر اون توانایی حداقلی رو داشته باشید اینجا کار زیاد هست.

اولین و مهم ترین چیزی که استاندارد رزومتون باید درست باشه، هر شغلی استاندارد خودش رو داره اینجا و اون کسی که رزومه شما رو تو اون شرکت بررسی میکنه در نظر بگیرید که روزی ۵۰تا رزومه داره نگاه میکنه و مثال میزنم اولین چیزی که نگاه میکنه بالای صفحه اسم شماست، اگر اونجا نباشه دنبال اسمت نمیگرده و می بنده. جزئیات جزء مراحل بعدیه من در مورد فرم میگم که چیو کجا بنویسی. اینا چشمشون عادت کرده که همیشه بالا سمت راست دنبال تلفن شما بگردن، اگه تلفنت اونجا نباشه چون فرصت اینو نداره که بگرده دنبال تلفن شما، همونجا میبنده و شما بهترین آدم در اون کار هم باشید، کار رو از دست دادید پس استاندارد درستی داشته باشید. دومین نکته اینه که بسیار کوتاه باشه، از یک صفحه و نیم نباید بیشتر باشه مگر اینکه سالیان سال تجربه داشته باشید. معمولا میخوایم که ریز به ریز جزئیات توانایی هامون رو بگیم و این باعث میشه که یک حالتی از زیاده گویی اتفاق بیفته که اون طرف اصلا حوصله ی اینجور مسائل رو نداره پس باید خیلی مختصر باشه، خیلی باید شفاف باشه و بر اساس استاندارد باشه، مفید باشه و هیچگونه تناقضی توش نباشه، کوچک ترین تناقضی توش پیدا بکنن حتی اشتباه تایپی و تاریخی و فرض بکنن که شما دارید چیزی رو غیر از اونچه که واقعیته میگید بازم میزارن کنار. این نکته کلیه که باید تو رزومه باشه. یه چیز دیگه ای که در کار ما خیلی عرفه اینه که در کشور ما معمولا همکارای ما یدونه رزومه دارن و این رو برای همه جا میفرستن، اینجا اینطور نیست، شما باید یه رزومه کلی داشته باشید که اطلاعات کلیتون رو داخلش بگید و باید برید اون آگهی استخدام اون شرکت رو که میخواید استخدام بشید مطالعه کنید و رزومتون رو بر اساس اون نکاتی که توی اون آگهی استخدام گفته شده تغییر بدید جوریکه اون طرف اون کلید واژه هایی که دنبالشه توی رزومه شما ببینه و این باعث میشه که خیلی بیشتر جذب بشه و قرار بعدی که میاد لینکدین شما رو میبینه که اونجا باید چیزای دیگه ای آماده کرده باشید، بابت همین خیلی مهمه که رزومه ای که میفرستید مختص هر شرکت باشه، این یه خورده کار رو سخت تر و طولانی تر میکنه ولی خیلی کمک میکنه.

مونترال نسبت به چندتا شهری که در زمینه کاری ما تو کانادا خیلی شرکت های مختلفی داره، درآمد یه درصدی کمتره نسبت به بقیه که خیلی تو این زمینه فعالیت دارن، مثلا ونکوور که توی استان دیگه هست. نسبت به اونجا یک شغل با یک سمت یعنی در یک لول اینجا درآمدش کمتره ولی هزینه ها هم اینجا کمتره از اون طرف یک نکته دیگه ای که داره مونترال مالیاتش نسبت به جاهای دیگه بیشتره یعنی شما فارغ از اینکه چه شغلی دارید شاید حدود ۱۵تا۲۰ درصد درآمد کمتری دارین، البته هزینه هاتون کمتره ولی مالیات بیشتری دارید.

صد البته اینجوریه. البته سبک زندگی هر کسی فرق میکنه با دیگری؛ یعنی یک نفر ممکنه که خیلی کم خرج زندگی بکنه و یک نفر پر خرج و هر دوی اینها ممکنه یک حقوق داشته باشن و به یکی خیلی خوب برسه و دیگری همیشه نگران باشه ولی اگر ما یک زندگی عرف حالا من در مورد خودم میگم که با همسرم اینجا زندگی میکنم، برای دو نفر با یک زندگی معقول ، بله حتما کفاف میده و مقداری هم که کم میشه شرکت به شرکت متفاوته، بیمه اینجا شبیه کشور ماست و ما باید یک بیمه عمومی داشته باشیم که اون رو خودمون تهیه میکنیم که مبلغش متفاوته از ۱۰۰دلار به بالا داره و شرکت تا شرکت بیمه ای که شرکت ها انجام میدن در واقع بیمه تکمیلیه و بیمه مازاد بر بیمه ی شماست. هر شرکتی بسته به قراردادی که با شرکت بیمه داره به شما میگه که مبلغش فرق میکنه و بعضی از شرکت ها نصف نصف میکنن یعنی نصفش رو شما میپردازید و نصفش رو شرکت میپردازه و بعضی شرکت ها هستن که مبلغ بیشتر ولی بصورت کلی ۱۰۰دلار بیشتر نخواهد شد از اون مبلغی که درآمد میگیرید. بخش زیادیش در مونترال حدود ۲۴% بابت مالیات میره از حقوقی که میگیریم و یه مبلغی هم در نظر بگیرید ۱۰۰دلار برای بیمه میره و باقیش میمونه برای شما.

در مورد کارگردانی انیمیشن خیلی متفاوته شرکت به شرکت و پروژه به پروژه فرق میکنه. یه شرکتی ممکنه پروژه خیلی کوچیکی داشته باشه و شما در اون شرکت کارگردانی بکنید و یه شرکت دیگه ای باشه پروژه خیلی بزرگ تری داشته باشه بابت همین فرق میکنه مبلغش ولی اگر بخوایم کلی صحبت بکنیم از استاندارد پرداخت اینجا ، استاندارد بهتری داره و خیلی بیشتر از یک شغل معمول دریافت میکنیم و بسته به اینکه چقدر رزومه دارید، چقدر قبلا کار کردید و چقدر شما رو میشناسن و چقدر سابقه کار در کانادا دارید، ممکنه که این مبلغ بیشتر بشه چون معمولا کسایی که برای کار مصاحبه میکنن، بسته به اینکه چه رزومه ای دارید و چه جایگاهی اونا شما رو میخوان میتونید چانه بزنید که با این مبلغ راضی نیستم ولی به صورت کلی با اون چیزی که شروع میکنید تا چند سال اول باید با همون مبلغ ادامه بدید. شرکت یا انقدر بزرگه که به واسطه ی اینکه تو کارتون پیشرفت میکنید، ارتقای سمت بهتون میدن ، کارگردانی اون بالاهاست یعنی دیگه خیلی سخت بشه از اون بیشتر ارتقای سمت پیدا کرد ولی خب اگر شرکتی عوض بکنید و از شرکت کوچک تر برید شرکت بزرگ تر، بتونید خودتون رو معرفی کنید مطمعنا درآمد خیلی بهتری خواهید داشت.

در مورد کار انیمیشن بهتون بگم که اصلا قابل قیاس نیست. انقدر با هم فاصله داره که حتی گفتنش هم جایز نیست. توی ایران ببینید انیمیشن خیلی اولویت نیست و اکثر کشور هایی که از لحاظ اقتصادی مشکلات جدی تری دارند ، تفریحات و انیمیشن که جزء تفریحاته، اینا اولین چیزاییه که میگن نیاز نیست چون ما الان مشکل اقتصادی داریم انیمیشن ساختیم یا نه فرقی نمیکنه، بابت همین هر کسی که توی ایران انیمیشن کار میکنه در هر سمت و جایگاهی، در واقع یه فاکتور خیلی بزرگ برای ادامه دادن انیمیشن عشقه یعنی شما چون علاقه دارید این کار رو انجام میدید وگرنه تمام شرایط بر خلاف شماست. هم شرایط اقتصادی و هم حقوقی و همه چی و یکی از این مسائل هم کارفرماست. کارفرما ها خودشون هم بلاخره یه سری مسائل اقتصادی دارن که باید پوشش بدن و از اون مهم تر ممکنه که خیلی هم تو انیمیشن مرسومه که کسایی که تو انیمیشن کار میکنن صرفا دانش انیمیشنی ندارن، اینجا هم همینجوریه ولی خب خیلی در رده های بالا این اتفاق میوفته. کسانی که صاحبان اصلی شرکت هستند اون ها به انیمیشن یا به شرکتشون یه جور بیزینسه ولی از اونها رده های پایین ترشون کسانی هستند که متخصص این کارند و حالا در رده های بالای مدیریتی هم دارند فعالیت میکنند. بابت همین در ایران هم شرایط جامعه بر خلاف اینجاست و هم شرایط کارفرما و از همه مهم تر هم شرایط روش های کاری، استاندارد ها، کیفیت کار. در صورتیکه اینجا کاملا همه چی فرق میکنه مثلا انیمیشن صرفا تفریح نیست، چون یک جنبه ی اقتصادی داره، درآمد خیلی خوبی برای اینا داره، بابت همین چون جریان مالی توش وجود داره بابت همین خیلی پویاست، خیلی زنده است و به راحتی کنسل نمیشه، اگر شروع بشه حتما تا انتها میره و باید کیفیت حداقلی رو رعایت بکنید و بدلیل اینکه این جریان و پویایی توش وجود داره خود به خود رو پا میمونن و اونهایی که به هر شکلی اصطلاحا میگن شیشه خورده دارن یا مشکل دارن و نمیتونن بصورت تیمی کار کنن، اوت میشن بابت همین خیلی شرایط کاری فرق میکنه، خیلی خیلی رفتار ها ، استاندار های برخورد بهتره. از لحاظ مالی هم که خیلی بهتره و تنها فرقی که داره، درمورد کار ما اینه که اینجا بی اندازه به جزئیات توجه میکنن و در ایران خیلی این مسئله کمتره بابت همین خیلی از دوستانی که میان اینجا، خیلی بهشون سخت میگذره یعنی توی ایران شما با دو بار یه کاری رو فرستادن، میتونید تایید بگیرید از تهیه کننده و کارگردان در صورتیکه اینجا ممکنه ۲۰بار یه چیزی بره و بیاد و هنوزم راضی نباشن و شما موظفید که انجام بدید، بابت همین این یه خورده توی ذوق همکارای ما میخوره، استاندارد های کاری اینجا یه مقدار متفاوته ولی غیر از اون همه چی خیلی عالیه.

بخوام در مورد کلیات صحبت بکنم ، اینجا خیلی روی اصول شکل گرفته اتفاقات و جبران خطا چه برای کارفرما و چه برای کارمند خیلی سخته بابت همین همه سعی میکنند کمتر خطا بکنند چون به نفع هر دوی طرف های قرارداده. بابت همین شما اینجا هر دو هفته یکبار حقوقتون رو پرداخت میکنن و یه چیز اتوماتیکه و قطعی میتونید حساب بکنید چیزی که در ایران مخصوصا در انیمیشن خیلی خیلی سخته. دو هفته که هیچی، انتهای پروژه هم گرفتن پول کار خیلی سختیه ولی اینجا اصلا این اتفاق نمیفته در صورتیکه شرکت های اینجا صد ها برابر قوی تر اند یعنی توی ایران اگر شما بخواید از کارفرما پولتون رو بگیرید، چون شرکته و به سادگی شما اصطلاحا دستتون به جایی بند نیست، خیلی باید ... با کارفرما رفتار بکنید و خیلی سخت گیر باشید و آخرشم معلوم نیست پولتون رو بگیرید یا نگیرید ولی یه چیز جالبی که تازه متوجه شدم اینه که اینجا یه موسسه حقوقی وجود داره برای دولت و اصلا ربطی به هیچ شغل خاصی نداره، شما اگر کارفرماتون به هر شکلی با شما درست برخورد نکنه حتی کلامی، کار ما که یه کار فرهنگیه و کسایی که توش هستن انسان های سالمی اند و فضا خیلی سلامته، حتی در مورد کار کارگری که ممکنه دوستم نداشته باشه اگر کارفرما کوچک ترین بد اخلاقی نژادی، جنسی، اتفاق بیفته، شما به سادگی میتونید اونجا شکایت بکنید و خیلی خیلی سخت گیرانه تنبیه میکنن یعنی انگار که منتظرن یکی خطا بکنه که اونو جوری تنبیهش کنن که دیگران از اون درس بگیرن. شما میتونید خیلی ساده با اونجا تماس بگیرید با یه تلفن و هر کجا که باشید و بهش بگید کارفرمای من اینکارو با من کرده و اونا وکیل هایی دارن که دیگه حتی شما لازم نیست که با کارفرما طرف حساب باشید، خودشون میرن جدی تذکر میدن به کارفرما. از این چیزای کوچیک بگیرید تا پرداخت یا وقتی که خبری در مورد شرکت هایی که کارش درمورد سینماست، خیلی کوچیک یه بخشی از درآمدی که باید میداده به کارمند هاش رو طی چندین سال نداده و اینا وکیل گرفت و الان قانونا اون شرکت رو دادگاه محکوم کرده که همه ی پولا رو برگردونه بابت همین کارفرما ها به هیچ عنوان تخطی نمیکنن، سعی میکنن که فضایی که ایجاد میکنن برای نیرو هاشون یک فضای استاندارد و خوبی باشه چون رقابت وجود داره. شاید چیزی که میگم خیلی در مورد قوانین کار نباشه ولی در مورد جو کلیه چون بین شرکت ها برای جذب نیرو رقابت وجود داره، هر شرکتی سعی میکنه علاوه بر اون دستمزدی که باید بپردازه، یک فضای خوب و آرومی و امکانات خوبی هم تهیه بکنه تا اون موقع که اونجا کار میکنید، حداقل وقتی رو داشته باشید که بسادگی میتونید برید به یک شرکت دیگه برای کار. بابت همین خیلی خیلی فضای خوبیه، خیلی دوستانه هست و از لحاظ درآمد و رفتار و فرهنگ کاری خیلی خوبه البته سختی های خودش رو هم داره یعنی شما چیزی که در کشور ما خیلی عرفه مخصوصا بین همکارای ما هر ساعتی بخوان میان و میرن که کار هنری میکنیم و حالا دیگه مهم نیست اصلا، اینجا باید جواب گو باشین ، الان ببینین من تمام مدت بخاطر کرونا از خونه کار میکردم ولی خب رأس ساعت اونجا باید اعلام حضور بکنید حتی اگر شده بصورت دیجیتالی چون اونجا همه با ایمیل و چت های درون شرکتی با هم در ارتباط اند. لحظه ی کار باید پاسخگو باشید و اگر ازتون خواستند که بمونید باید بمونید. منظور اینکه شرایطی که به شما میدن خیلی شرایط فوق العاده ایه و اصلا قابل قیاس با کشور ما نیست و از اون طرف هم خیلی جدی از شما مسئولیت پذیری و کار تیمی میخوان. خیلی سخت گیر اند. خیلی دوستانه است ولی اصلا جای شیطنت وجود نداره.

مجوز که نیاز ندارن. اگر بخوان خودشون یک استدیو و شرکتی راه بندازن اونهایی که مجوز های دولتی و حکومتی مختص کار ما نیست که هر کسی که بخواد راه بندازه باید بره اینکارو انجام بده ولی برای مشغول شدن بعنوان یک هنرمند توی شرکت مجوز خاصی لازم نیست غیر از اون مجوز های ورود به کانادا. تنها مجوز شما در کار اینه که چقدر کار بلدی. من دوستایی دارم که انقدر انسان های بزرگی هستن از لحاظ توانایی که همین الان تو ایران دارن با خارج از ایران کار میکنن و کارفرما نمیتونه جای دیگه بهتر از اونا پیدا بکنه بابت همین قانع شده که حتی توی ایران هم باهاشون کار بکنه. بابت همین همه چی بستگی به میزان توانایی فرد داره و البته نحوه ی معرفی کردن و بازاریابی خودش، بابت همین هیچ مجوزی وجود نداره الا توانایی شما.

انیمیشن رو ما اگر بخوایم بصورت کلی در موردش صحبت بکنیم دو تا شاخه کلی درموردش وجود داره، یکی شاخه هنریه، یک سری توانایی های هنریتون به توانایی فنی تون بچربه. یک سری هم کار های فنی هست که در این بخش ما اگر چه که باید هنرمند باشیم و دید درستی داشته باشیم ولی توانایی های فنی تون درواقع علم کامپیوتر و ریاضیاتتون باید بچربه به بخش هنری تون. در مورد هر دوی اینها یه چیز کلی که وجود داره چون خیلی سمت های مختلف و کارهای مختلف وجود داره بابت همین من نمیتونم ریز به ریز بگم ولی اون چیزی که در همش مشترکه، شما باید اولا هنرمند باشید، این خیلی مهمه که دید هنری داشته باشید بابت همین باید اصول و مبانی هنر رو مطالعه کرده باشین، این هم هنر بصورت تجسمیه و درواقع طراحی و نقاشی و نور و اینهاست و هم اون چیزی که در مورد کار ما خیلی جدی مهمه، هنر از منظر نویسندگی، اصول نویسندگی و کارگردانیه که اینها رو باید بدونید و خیلی خوب باید کامپیوتر رو بشناسید، خیلی خوب باید نرم افزار رو بشناسن، هر شرکتی با یک نرم افزار خاصی کار میکنه که عرفش اینه که برای شناخت یک نرم افزار در لول متوسط حداقل دو سه سال کار جدی لازمه برای هر نرم افزاری. پس اگه بخوایم جمع بندی بکنیم دید هنریه، مطالعات هنریه، شناخت نرم افزاره و بصورت کلی شناخت انیمیشن. من چون تخصصم انیمیشنه میگم ، انیمیشن یک سری اصول و قواعد کلی وجود داره درش که مهم نیست تو چه سمتی کار میکنید، باید اون اصول و قواعد رو بدرستی بشناسید.

شرکت تا شرکت فرق میکنه. بصورت کلی مصاحبه ها دو بخش میشه، یک بخش که خود شما و نحوه ارتباط برقرار کردنتونه. چجوری میتونید صحبت بکنید، آیا اصلا انگلیسی مسلط هستید، چه خصوصیات و علایقی دارید که در همه کار ها عرفه و معمولا اگر تجربه نداشته باشید تو مصاحبه اول توپوق و استرس هست که بعضی ها این رو قبول میکنن و میدونن که این استرس هست و با شما همراهی میکنن ولی بعضیا همراهی نمیکنن که خود همون اول احساس بدی بهش میده که نمیتونی با من درست صحبت بکنی عملا نمیتونی جلوتر بری ولی خب خیلی کمتره مخصوصا بخاطر اینکه در ۲سال گذشته همه مصاحبه ها آنلاین شده خیلی شرایط دوستانه تر شده یعنی از اون فرم رسمی که باید کت و شلوار پوشیده باشید و.. بابت این خیلی مصاحبه ها دوستانه تر شده ولی از لحاظ تخصصی هر شرکت با هر شرکتی فرق میکنن و بسته به اون جایگاهی که شما رو میخوان. در هر مصاحبه معمولا چند نفر هستن، یک نفر اون کسی که مسئول استخدام هست و سوپر وایزر ها بسته به اینکه تو چه دپارتمانی کار بکنید، سوپروایزر اون دپارتمان هست و گاهی اوقات برای سمت های بالاتر یا دستیار تهیه یا کارگردان اونها هم میشینن که یه سری سوال بپرسن ولی معمولش اینجوریه که بسته به اون جایگاه و لولی که از شما میخوان شروع میکنن یه سری سوال های فنی بپرسن برای انجام فلان کار چیکار میکنید و شما توضیح میدید که من اینکارو میکنم که بفهمن شما میدونید دارید در مورد چی صحبت میکنید، هر چقدر هم که سمت بالاتر میره ، سوالات جنبه ی فنیش رو از دست می ده و یک جنبه ی مدیریت پیدا میکنه، مدیریتی شخص که بصورت معمول مثلا اگر شما برای سوپروایزری مصاحبه بدید ازتون میپرسن که یه نیروی تازه کار که میاد توی دپارتمانتون چجوری اون رو مدیریت میکنید و شما باید توضیح بدید که چجوری بصورت فنی اون رو راه میندازید و هم اینکه چجوری بهش بازخورد میدید و از لحاظ روحی راش میندازید. بابت همین مصاحبه تا مصاحبه فرق میکنه ولی اونچه که خیلی خیلی توی مصاحبه ها کمک میکنه اینه که هر چقدرم هم که استرس دارید سعی کنید که آروم باشید، ببینید نگرانی ما از اینه که بریم و مصاحبه شکست بخوره، خب شکست بخوره آخر دنیا که نمیشه و خیلی جالبه که این شرکت ها یه بار که مصاحبه رو از دست میدید، اینجوری نیست که بگن خدافظ برو و دیگه نیا سراغ ما، خودشون انتهای مصاحبه شما رو ترغیب میکنن که برو و دو ماه دیگه بیا با هم صحبت بکنیم یعنی نترس ، اون ترس ها باعث میشه مصاحبه رو از دست بدن پس این راحت و دوستانه برخورد کردن یه چیزه؛ اگر استرس نداشته باشن خودش کمک میکنه اون چیز هایی که بلدن یادشون بمونه، خیلی از موقع ها هست ما یه چیز هایی میدونیم ولی از استرس نمیدونیم چی بگیم.