تحصیل در خارج از کشور

اگر برای اولین بار یک سفر خارج از کشور را تجربه می‌کنید یا برای اولین بار است که طعم زندگی تنهایی را می‌چشید، تحصیل در خارج از کشور شما را به سمت مستقل و خودکفا شدن سوق می‌دهد.

قطعا تجربه تحصیل در خارج از کشور برایتان چالش‌هایی به همراه خواهد داشت ولی در مجموع برایتان تجربه‌ای با ارزش خواهد بود. بیشتر دانشجویان از دوره تحصیل در خارج از کشور به‌عنوان دوره‌ای که تاثیر زیادی در رشد شخصیتی آن‌ها داشته است، یاد می‌کنند.

مهم نیست که مقصدی که برای تحصیل در خارج از کشور انتخاب می‌کنید، اولین کشور خارجی باشد که به آن سفر می‌کنید یا این که به ده‌ها کشور خارجی سفر کرده باشید؛ تحصیل در خارج از کشور، شما را با مردم تازه، سبک زندگی نو و فرهنگ جدید مواجه می‌کند و باعث می‌شود که در مواجهه با افراد مختلف تبدیل به دانشجو، نیروی کار و در مجموع انسان بهتری شوید.

با تحصیل در خارج از کشور، مهارت‌های باارزشی کسب می‌کنید که این مهارت‌ها مورد توجه کارفرمایان زیادی قرار می‌گیرند. مهم نیز که چه تخصصی داشته باشید، با تحصیل در خارج از کشور ارتباطاتتان بیشتر می‌شود، مهارت‌های بین فردی‌تان بهتر می‌شود و هوش اجتماعی به‌دست می‌آورید که کمکتان می‌کند که تفکر انتقادی پیدا کنید.

فرض کنید که یک دانشجوی باستان‌شناسی هستید. تحصیل در کشوری که در آن کشور بتوانید از ویرانه‌های باستانی بازدید کنید، برایتان بسیار جذاب و رویایی خواهد بود. مهم نیست در چه رشته‌ای تحصیل می‌کنید؛ تحصیل در خارج از کشور شما را در مسیرهایی قرار می‌دهد که می‌توانید علایق خود را دنبال کنید یا حتی در مورد چیزهای جدیدی تحقیق کنید.

سرتاسر دنیا پر از دانشگاه‌های برجسته است، سعی کنید دید خود را از مدرسه و دانشگاه فعلی خود فراتر ببرید و امکان‌های مختلف را کشف کنید.

زمانی که از محیطی که در آن احساس راحتی می‌کردید، جدا می‌شوید، باید انتظار رشد شخصی فوق‌العاده داشته باشید. همیشه ترک کردن شهرتان و رفتن به یک محیط کاملا جدید آسان نیست؛ حتی اگر این جدایی به اندازه چند ماه باشد. اما پا گذاشتن به بیرون منطقه امنتان می‌تواند کاملا انرژی‌بخش باشد. حتی در پرتنش‌ترین لحظات غربت، موانع مربوط به زبان و مواجه شدن با ارز خارجی، یاد می‌گیرید از موقعیت‌ها بهره ببرید و بفهمید برای چه زاده شده‌اید.

خوش سفر بودن مهارت است و این چیزی است که باید همه ساکنان دنیا داشته باشند. با تحصیل در خارج از کشور، نه تنها هنجارهای اجتماعی جغرافیای جدید را یاد می‌گیرید، بلکه کشف چیزهایی مثل حمل و نقل عمومی برای شما مهارت‌های زندگی ارزشمند به ارمغان می‌آورد.

اگر تحصیل در خارج از کشور برای رشد شخصی و گسترش تحصیلاتتان کافی نیست، از این فرصت برای ایجاد روابط دوستانه استفاده کنید. پیدا کردن دوستان جدید ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما بسیار پرفایده است. ممکن است بفهمید که اشتراکات زیادی با فردی که در یک کشور خارجی زندگی می‌کند، داشته باشید.

چه با شخصی خارجی در سفر ارتباط برقرار کنید و چه با یک فرد محلی دوست شوید، در هر صورت گسترش شبکه ارتباطی شما برای زندگی اجتماعی، شغل و رشد شخصی شما بسیار موثر است. اگر دوستان خارجی داشته باشید، همیشه بهانه‌ای برای بازگشت به کشور مقصد خواهید داشت.

یادگیری یک زبان می‌تواند تبدیل به یک تجربه هیجان‌انگیز شود؛ به‌خصوص اگر سال‌ها از یادگیری آن زبان در مدرسه گذشته باشد. حتی اگر پایه‌های زبان را آموخته باشید، هنوز از بخشی از مغزتان کار می‌کشید.

رفتن به کشوری که مردمانش به زبان مادری شما صحبت می‌کنند، هنوز هم تجربه‌ای جذاب است چون اصلاحات عامیانه و الگوهای گفتاری را یاد می‌گیرید و با زبان خود با دیدی کاملا متفاوت روبه رو خواهید شد.

برای این‌که یک ماجراجویی را در تحصیل خارج از کشور تجربه کنید، نیازی نیست که حتما از کوهستان بالا بروید؛ تجربه یک غذای جدید نیز می‌تواند ماجراجویی باشد. با تحصیل در خارج از کشور در معرض چیزهای جدیدی قرار خواهید گرفت که نمی‌توانید در خانه‌تان با آن مواجه شوید.

احتمالا در مواجهه با این تجربه‌های جذاب جدید اولین چیزی که به ذهنتان می‌رسد این است که گوشی خود را بیرون بیاورید و عکس یا ویدئوی تجربه‌تان را با دیگران به اشتراک بگذارید ولی بهتان پیشنهاد می‌کنم که گوشی خود را کنار بگذارید و با تمام وجود از این موقعیت‌های جدید لذت ببرید.

برگشتن به خانه پس از سال‌ها تحصیل در خارج از کشور، مجموعه‌ای از احساسات را برایتان به دنبال خواهد داشت. شوک فرهنگی معکوس واقعیت دارد اما احساساتی که در بازگشت از این سفر تجربه می‌کنید، به این معناست که تغییر کرده‌اید. هم‌چنین با بازگشت به خانه، احتمالا حجم زیادی از مهارت‌ها را با خود به خانه آورده‌اید. ممکن است به این نکته پی ببرید که چقدر از سرزمین مادری‌تان دور بودید و بابت بازگشت به خانه شکرگذار باشید.

دو مورد از بزرگترین تصمیم‌هایی که باید در مورد تحصیل در خارج از کشور بگیرید، انتخاب زمان تحصیل و چگونگی پرداخت برای تحصیل در خارج از کشور است. مسائلی مثل مقاومت والدین در برابر تحصیل شما در خارج از کشور نیز می‌تواند برایتان مشکل ایجاد کند. پس باید فکر همه جا را بکنید و تمامی چالش‌های پیش رو را در نظر بگیرید و برای هر کدام از آن‌ها برنامه داشته باشید.

اگر به تازگی لیسانس تان را گرفته‌اید و آماده تحصیل در خارج از کشور برای مقاطع فوق لیسانس یا دکترای تخصصی هستید، احتمالا تصمیم‌گیری در مورد زمان تحصیل در خارج از کشور برایتان آسان‌تر است. اما اگر در میانه دوره لیسانس در حال تحصیل هستید، انتخاب زمان رفتن حساسیت بیشتری برای‌تان دارد.

با توجه به دانشگاه یا رشته‌تان ممکن است انتخاب‌های کمی برای تحصیل در خارج از کشور داشته باشید. بسیاری از مدارس خارج از کشور اجازه تحصیل به دانش‌آموزان تازه وارد را نمی‌دهند و امکان تحصیل در سال دوم تحصیل نیز غیر معمول است. تحصیل در خارج از کشور در دوره راهنمایی مرسوم‌تر است. اگر برای تحصیل در خارج از کشور برای این دوره تحصیلی مصمم هستید، از یک مشاور یا مرجع معتبر راجع به مناسب‌ترین و راحت‌ترین مدرسه ممکن برای یک دانش‌آموز خارجی اطلاعاتی به دست آورید.

به قول ما ایرانی‌ها، شترسواری دولا دولا نمی‌شود. تحصیل در خارج از کشور ممکن است برایتان خیلی گران دربیاید و شاید مانعی بزرگ برای شمایی که علاقه‌مند به تحصیل در خارج از کشور هستید، باشد. ولی با توجه به کشوری که برای تحصیل انتخاب می‌کنید، مدت اقامتتان و نوع موقعیت تحصیلی که در آن پذیرش می‌شوید، این هزینه‌ها متفاوت است و راه‌هایی وجود دارد که بتوانید با کمترین هزینه ممکن در یک دانشگاه درست و حسابی خارجی تحصیل کنید.

قطعا برای انجام هر کار مهمی نیاز به انجام تحقیقات دارید، تحصیل در خارج از کشور که جای خود دارد. وقتی که تصمیم نهایی خود را گرفتید که در خارج از کشور تحصیل کنید، باید در مورد کشورهای و دانشگاه‌های مختلف دنیا متناسب با رشته و علاقه تحصیلی شما، هزینه‌های دانشگاه و هزینه‌های زندگی، آب و هوا و ساختار فرهنگی کشور مقصد و بسیاری از مسائل ریز و درشت مربوط به تحصیل در خارج از کشور اطلاعات گسترده کسب کنید.

بیشتر برنامه‌های تحصیلی می‌خواهند بدانند چطور آخرین مقطع تحصیلی خود را در دانشگاه و یا حتی دبیرستان پشت سر گذاشته‌اید؟ بسیاری از دانشگاه‌ها حداقل نمره GPA برای برنامه‌های تحصیلی خود ارائه می‌دهند که اگر نمره‌ GPA شما از این میزان کمتر باشد، برای درخواست پذیرش واجد شرایط نمی‌شوید. از آن‌جایی که سیستم نمره‌دهی ایران بر مبنای GPA نیست، باید نمرات یا معدل مقاطع مورد نظر را به GPA تبدیل کنید.

زبان اصلی آکادمیک برای بسیاری از برنامه‌های تحصیلی، زبان انگلیسی است. پس باید حداقل یک مدرک زبان معتبر بگیرید که واجد شرایط برای پذیرش در برنامه‌های تحصیلی دانشگاه‌های خارجی در مقاطع مختلف شوید. مدرک زبان معتبر برای بیشتر دانشگاه‌ها، آیلتس و تافل است.

معمولا دانشگاه‌های آمریکای شمالی مدرک تافل را به آیلتس ترجیح می‌دهند در حالی که دانشگاه‌های بریتانیا، تمایل بیشتری به مدرک آیلتس دارند ولی هر دو مدرک در سرتاسر دنیا معتبر هستند. پس اگر مدرک زبان ندارید، سطح زبان خود را به حدی برسانید که نمره قابل قبولی در آزمون‌های تافل یا آیلتس به‌دست آورید.

بعضی از دانشگاه‌ها ممکن است علاوه بر مدرک زبان انگلیسی مدارک دیگر از شما بخواهند؛ مانند مدارک سات و جی آر ای که بسیاری از دانشگاه‌های آمریکایی برای پذیرش دادن به ترتیب در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد از شما طلب می‌کنند.

برخی از دانشگاه‌ها برای پذیرش از شما درخواست ارسال انگیزه نامه می‌کنند. شما باید در انگیزه ‌نامه توضیح دهید که چرا برای برنامه تحصیلی آن‌ها درخواست داده‌اید.

به انگیزه ‌نامه به چشم فرصتی نگاه کنید که باعث می‌شود بتوانید شخصیت خود و مزیت‌های خود را به‌عنوان یک دانشجو به دانشگاه مورد نظرتان توضیح دهید و تشریح کنید که چگونه دانشگاه مورد درخواستتان شما را در رسیدن به رویاهایتان کمک می‌کنند.

طول انگیزه ‌نامه‌ ها متفاوت است اما انتظار می‌رود که به‌طور میانگین شامل حدود 500 کلمه باشد.

بسیاری از دانشگاه‌ها از شما درخواست می‌کنند که یک یا دو توصیه نامه به آن‌ها ارائه دهید. اغلب این دانشگاه‌ها از اساتید می‌خواهند که ارجاعات‌شان را مستقیما به دانشگاه ارسال کنند، ولی مواقعی هم از خود شما خواسته می‌شود که این ارجاعات را خودتان ارسال کنید.

برای این که بتوانید توصیه نامه‌ها و ارجاعات مناسب را تحویل دانشگاه خارجی مقصد بدهید، اساتیدی را برای نوشتن توصیه نامه انتخاب کنید که هم واقعا شما را خوب بشناسند و هم رابطه خوبی با آن‌ها داشته باشید. وقتی از این اساتید درخواست ارائه ارجاع می‌کنید، رزومه‌ای از خودتان و لیست دانشگاه‌هایی را که می‌خواهید برای در آن‌جاها پذیرش بگیرید، به اساتید ارائه دهید که بتوانید ارجاعات خود را متناسب با هر دانشگاه بنویسند. بهتر است که به اساتید یادآوری کنید که ارسال توصیه نامه‌ها را فراموش نکنند.

مصاحبه چیز ترسناکی نیست. نباید به مصاحبه به چشم یک بازجویی از طرف اساتید نگاه کنید؛ مصاحبه یک خیابان دوطرفه است. مصاحبه فرصتی طلایی است که بتوانید توانایی‌های خود را به استاد ثابت کنید و او را متقاعد کنید که دانشجوی خوب و جذابی برای او خواهید بود.

قبل از مصاحبه، رزومه استاد و زمینه‌های تحقیقاتی و مطالعاتی او را به خوبی مطالعه کنید و سعی کنید روی مسائلی مانور دهید که برای خودتان و استاد جذاب باشد.

ممکن است سوالات زیر در مصاحبه از شما پرسیده شود:

• چرا قصد ادامه تحصیل در خارج از کشور را دارید؟
• چرا به این برنامه تحصیلی خاص علاقه‌مند هستید؟
• اهداف شغلی بلندمت شما چیست؟
• قبلا خارج از کشور بوده‌اید؟
• اوقات فراغت خود را چگونه سپری می‌کنید؟

در مقابل شما هم می‌توانید سوالاتی از استاد بپرسد تا دید بهتری نسبت به او پیدا کنید. فقط سوالاتی را نپرسید که جوابش در وب‌سایت آن‌ها پیدا می‌شود. زمانی که با اشراف علمی و اطلاعاتی کامل و روحیه‌ای علاقه‌مند و پیگیر وارد مصاحبه می شوید، این حس را در استاد ایجاد می‌کنید که با فردی مواجه است که هم بار علمی بالایی دارد و هم به زمینه‌های تحقیقاتی او علاقه‌مند است که در این صورت، نتیجه مصاحبه تا حد خوبی به نفع شما رقم می‌خورد.

غالب برنامه‌های تحصیلی چنین چیزی از شما نمی‌خواهند اما اگر برای برنامه تحصیلی درخواست پذیرش دهید که حجم نوشتاری زیادی طلب کند یا روی هنر متمرکز باشد، ممکن است از شما بخواهند که نمونه‌ای از کارهایتان را برایشان بفرستید. برای یک برنامه تحصیلی رشته ادبیات، این نمونه کار می‌تواند یک مقاله پزوهشی باشد و برای یک دوره انیمیشن، بهترین کار هنری شما را شامل می‌شود.