بازار کار خلبان در کانادا

• خلبان‌ها، مهندسین و مربیان پرواز
  • ایمیل‌ها و نامه‌های الکترونیکی حاوی اطلاعات زمان‌بندی پرواز را می‌خوانند.
  • مجلات هوانوردی را می‌خوانند تا با موضوعاتی مانند ایمنی پرواز و نحوه‌ی نگهداری از هواپیما آشنا شوند.
  • خطاهای عملیاتی و تعمیر و نگهداری موردنیاز را در دفترچه ثبت هواپیما می‌خوانند. آن‌ها به دنبال این هستند که متوجه شوند آیا خطاهای مکرر یا نگرانی‌های خاصی بابت موارد ایمنی وجود دارد که بر پروازهای برنامه‌ریزی‌شده تأثیرگذار باشد و یا همه‌چیز به‌خوبی کار می‌کند.
  • برای بهبود عملکرد و کسب اطلاعات بیشتر در مورد موضوعات ایمنی عمومی، جلسات ایمنی پرواز، گزارشات خطوط و یادداشت‌ها و دستورالعمل‌های شرکت را می‌خوانند.
  • گزارش‌های حوادث و بولتن‌های حمل‌ونقل کانادا و هیئت ایمنی حمل‌ونقل را می‌خوانند تا از تکرار مجدد حوادث اخیر، عوامل ایجادکننده‌ی آن و مقررات جدید مطلع شوند.
  • مقررات هوایی کانادا (Canadian Air Regulations) و نشریه اطلاعات فنی هوانوردی (Aeronautical Information Publication) صادرشده توسط سازمان حمل‌ونقل کانادا Transport Canada را مطالعه می‌کنند تا با مقررات و رویه‌های هوایی برای هوانوردی در کانادا کاملاً آشنایی پیدا کنند. همچنین، آن‌ها در مورد تجدیدنظر و الحاقیات لازم در مقررات هوایی کانادا نیز مطالعه می‌کنند.
  • کتابچه‌های راهنمای عملکرد و نحوه‌ی تعمیر و نگهداری از هواپیما را می‌خوانند تا با روش‌های معمولی و غیرعادی کارکرد آشنایی پیدا کنند.
• مربیان پرواز
  • دستورالعمل‌های خط مشی و مقررات مانند روش‌های عملیاتی دائمی صادرشده توسط Transport Canada را می‌خوانند تا اطمینان حاصل کنند که برنامه‌های آموزشی از سیاست‌ها و مقررات تأییدشده پیروی می‌کنند.

• خلبان‌ها، مهندسین و مربیان پرواز
  • تلاش می‌کنند تا سیستم‌های روشنایی باند به راه انداخته شوند.
  • فرم‌ها و دستورالعمل‌های قبل از پرواز را که شامل سیستم‌ها و ابزارهای هوایی که باید در هنگام راه‌اندازی مجدد، بررسی شوند، مطالعه می‌کنند. این بررسی‌ها می‌توانند بررسی‌های سطحی و یا عمقی و طولانی‌مدت باشند.
  • برای تبدیل برآورد پوشش برف روی باند به اعداد شاخص اصطکاک باند کانادا، نمودارها را مطالعه و بررسی می‌کنند.
  • برای آگاهی از اطلاعاتی مانند کل ساعات پرواز، تاریخ‌های تعمیر و نگهداری و مغایرت‌های عملیاتی، دفترچه‌های نگهداری هواپیما را بررسی می‌کنند. این مغایرت‌ها، حداقل در دفترچه راهنمای تجهیزات که در هواپیما نگهداری می‌شود، ذکرشده و به خلبانان می‌گوید که چه تجهیزاتی ممکن است غیرفعال باشد و در چه شرایطی هواپیما مورداستفاده قرار گیرد.
  • اطلاعات دستگاه‌های کابین خلبان و رابط‌های گرافیکی کاربری مانند صفحه‌نمایش بالای سیستم مدیریت پرواز (HUD) را می‌خوانند. رابط HUD شامل اطلاعات گرافیکی و متنی در مورد ارتفاع، سرعت هواپیما، سرعت عمودی، رادار خوانی آب‌وهوا، مختصات بردار، وضعیت سیستم، شناسه‌های بصری و بسیاری از متغیرهای دیگر است. نظارت بر پیشرفت پرواز به‌طور مداوم انجام می‌شود؛ بنابراین، آن‌ها اطلاعات ابزارهای پرواز را به‌طور مکرر بررسی می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که هواپیما به‌درستی کار می‌کند و پرواز با خیال راحت و کارآمد انجام می‌شود.
  • فرم‌های برنامه‌ریزی پرواز و خلاصه تست پرواز را تست می‌کنند و مهارت‌ها را نیز بررسی می‌کنند. آن‌ها اطلاعات مربوط به سرفصل‌ها، پیش‌بینی آب‌وهوا، ارتفاع و سطح پرواز، مسیرهای پرواز، فرودگاه‌های مقصد، مقدار سوخت موردنیاز و نحوه‌ی استفاده از قوانین پرواز بصری یا ابزار را ثبت می‌کنند. آن‌ها باید اطلاعات اسناد مانند تصاویر رادار، گزارش‌های هواشناسی و نمودارهای هوانوردی را مرور کنند، اطلاعات فرم‌ها را هنگام پرواز تنظیم و تصحیح کنند تا شرایط متغیر را منعکس کنند.
• خلبان‌ها و مهندسین پرواز
  • نمودارهای بارگیری و نمودارهای لحظه‌ای را برای تعیین وزن و تعادل هواپیما قبل از پروازها می‌خوانند.
  • برای اطمینان از اینکه بارها در محدوده مرکز ثقل هواپیما و مطابق با مقررات ایمنی هستند، از نمودارهای وزن و تراز که کل بار را ازجمله وزن خلبان، سایر اعضای خدمه، مسافران، چمدان‌های آن‌ها، سوخت و آب را نشان می‌دهد، استفاده می‌کنند.
  • مانیفست کالاهای خطرناکی را که در هواپیما بارگیری می‌شوند، مطالعه می‌کنند. آن‌ها مانیفست‌ها را برای توصیف کالاهای خطرناک، طبقه‌بندی خطرات یا گروه‌های خطر و دستورالعمل‌های مناسب برای رسیدگی و روش‌های نشتی اسکن می‌کنند.
• مربیان پرواز
  • چک‌لیست‌های قبل از پرواز را تأیید می‌کنند تا دانش‌آموزان و دانشجویان خلبانی طبق دستورالعمل‌های عملیاتی و بررسی‌های بیرونی هواپیماها را هدایت کنند.
  • به طرح درس‌های ارائه‌شده در مدارس خلبانی مراجعه می‌کنند. آن‌ها اطمینان می‌دهند که برنامه‌های درسی و آموزشی به‌طور مرتب به‌منظور تطبیق با تغییرات در قوانین و مقررات به‌روز می‌شوند.
  • فرم‌های آموزشی را برای ثبت عملکرد خلبانان در طول آموزش شبیه‌سازی تکمیل می‌کنند. همچنین، آن‌ها عملکرد خلبان و رتبه‌بندی مهارت‌ها و نظرات کلی در مورد گزارش رسمی آزمون پرواز کانادا از بررسی مهارت خلبان (Transport Canada Flight Test Report of Pilot Proficiency Check) را ارزیابی می‌کنند.

• خلبان‌ها، مهندسین و مربیان پرواز
  • برای دوستان، نزدیکان، همکاران و دیگران در رابطه با موضوعات مختلف ایمیل ارسال می‌کنند. مربیان پرواز برای دانش‌آموزانی که درخواست تغییر در پروازهای خود می‌کنند و همین‌طور برای Transport Canada جهت درخواست رزرو وقت برای آزمایش پروازهای دانش‌آموزان ایمیل ارسال می‌کنند.
  • در گزارش‌های خطی و کتاب‌های ثبت هواپیما در حین پروازهای بعدی و بعدازآن، توضیحاتی درباره وقایع عادی و غیرعادی عملیات بنویسید.
  • در مورد تصادفات و حوادث ناگوار هنگام پروازنامه‌هایی می‌نویسند که دلیل رخ دادن آن را توضیح می‌دهند. خلبان‌ها ممکن است توضیحات مفصلی در مورد خرابی تجهیزات فرود که منجر به‌تصادف در هنگام فرود می‌شود بنویسند.
  • آن‌ها روش‌هایی را که برای جلوگیری از حوادث و عواقب احتمالی انجام اقدامات دیگر دنبال کرده‌اند توضیح می‌دهند. همچنین، مربیان پرواز هم می‌توانند به شرکت‌های بیمه‌نامه بنویسند و جزئیات رویدادها و شرایطی را که باعث سقوط هواپیما توسط دانشجویان خلبانانی و کارآموزها شده است، بنویسند.
• مربیان پرواز
  • راهنماهای آموزشی، برنامه‌های درسی، کمک‌های آموزشی و برنامه‌های درسی را برای برنامه‌های آموزشی اولیه و مکرر یادداشت می‌کنند. آن‌ها الزامات آموزشی برای انواع مختلف هواپیما را شرح می‌دهند و اهداف تمرینات آموزشی را نیز در اسناد و مدارک مرتبط، برای مربیان و دانش‌آموزان توضیح می‌دهند.
  • آن‌ها کتابچه‌های راهنما را به‌روز می‌کنند تا تغییرات در قوانین و مقررات را نشان دهند. برنامه‌های آموزشی به‌صورت دوره‌ای توسط حمل‌ونقل کانادا ازنظر کیفیت و ارزش ممیزی می‌شود.

• ریاضیات اعداد – مربیان پرواز
  • هزینه و نرخ آموزش پرواز را به‌صورت ساعتی و روزانه محاسبه می‌کنند. آن‌ها مبلغ کل فاکتورها را محاسبه می‌کنند و مالیات‌های قابل‌اعمال را نیز در نظر می‌گیرند.
• زمان‌بندی، بودجه‌بندی و حسابداری – مربیان پرواز
  • ممکن است بودجه‌ای را برای برنامه‌های آموزشی ازجمله آموزش در کلاس، شبیه‌ساز آموزش و آموزش پرواز آماده کنند. این موارد می‌توانند شامل هزینه‌های اجاره هواپیما، سوخت، استفاده از شبیه‌ساز پرواز، حقوق، دستمزد و هزینه فرودگاه و همین‌طور لوازم آموزشی برای کلاس شوند.
• ریاضیات اندازه‌گیری و محاسبات – خلبان‌ها و مهندسین پرواز
  • مختصات موقعیت‌یابی عرض جغرافیایی و طول جغرافیایی را با پیش‌بینی زمان و فاصله طرح پرواز مقایسه می‌کنند. انحرافات و یا اشتباهات در برنامه‌های پرواز، محاسبه و مستندسازی می‌شوند و سپس، به مراکز کنترل ترافیک هوایی محلی ارسال می‌شوند.
  • محموله‌های بار تهیه‌شده توسط پرسنل رمپ را به فرم‌های وزن و تعادل تبدیل می‌کنند. این امر مستلزم محاسبه وزن ناخالص و مرکز ثقل با استفاده از “بازوی گشتاور” و “لحظه تعادل” بارهای واردشده به هواپیما است.
• ریاضیات تجزیه‌وتحلیل داده – خلبان‌ها، مهندسین و مربیان پرواز
  • میانگین ارتفاع را با ترکیب مدت‌زمان صرف شده در ارتفاعات مختلف محاسبه می‌کنند.
  • میزان سوختن سوخت را در هر مرحله از پروازهای چندمرحله‌ای محاسبه می‌کنند. داده‌های هر پا ازنظر نظم مقایسه و تجزیه‌وتحلیل می‌شوند. آن‌ها میانگین مصرف سوخت را برای کل پرواز محاسبه می‌کنند.
  • داده‌های عملکرد موتور مانند روند دما، دور در دقیقه، مصرف سوخت و فشارهای بین مرحله‌ای را کنترل می‌کنند. آن‌ها داده‌ها را برای علائم مشکلات معلق ادغام و تجزیه‌وتحلیل می‌کنند یا به تشخیص مشکلات عملکرد کمک می‌کنند.
• خلبان‌ها و مهندسین پرواز
  • تأیید می‌کنند که ساعات پرواز کافی برای تکمیل پروازها قبل از بازرسی یا تعمیر و نگهداری بعدی باقی‌مانده است.
• تخمین اعداد – خلبان‌ها، مهندسین و مربیان پرواز
  • میزان سوخت هواپیماها در طول پروازها را برآورد می‌کنند.
• خلبان‌ها و مهندسین پرواز
  • میزان برف پوشیده شده بر روی سطح باند فرودگاه را برآورد می‌کنند.
  • زمان موردنیاز برای بارگیری هواپیما، راه‌اندازی بال‌های یخ‌زدایی، دریافت مجوز برای برخاستن و پروازهای کامل را برآورد می‌کنند. همچنین، درصورتی‌که قرار است پروازهای برگشتی هم انجام دهند، تخمین می‌زنند که آیا مدت‌زمان آن از “محدودیت وظیفه یازده‌ساعته ” تجاوز می‌کند یا خیر.

• خلبان‌ها و مهندسین پرواز
  • با کنترل‌کننده‌های ترافیک هوایی و اپراتورهای اعزام هواپیمایی در مورد اینکه باید از چه باندهایی برای برخاستن و فرود استفاده کنند، ارتباط برقرار می‌کنند.
  • به‌طور مکرر باخدمه پرواز در مورد وضعیت هواپیما و آمادگی آن برای برخاستن ارتباط برقرار می‌کنند. خلبانان هوایی اهمیت ارتباطات حرفه‌ای و با تدبیر را به‌خوبی می‌شناسند، زیرا می‌دانند که این امر منجر به کارآمدتر شدن فعالیت‌های خدمه پرواز می‌شود.
  • ممکن است در زمان‌های مختلف در طول پروازها، مسافران را در سیستم‌های آدرس عمومی هواپیما مورد خطاب قرار دهند. به‌عنوان‌مثال، آن‌ها به مسافران در مورد شرایط آب‌وهوایی، ارتفاع و زمان‌های تخمینی فرود توضیح می‌دهند. در شرایط غیرعادی مانند فرود اضطراری به دلیل شرایط جوی نامساعد، آن‌ها به مسافران آنچه اتفاق می‌افتد را می‌گویند و سعی می‌کنند که به آن‌ها اطمینان خاطر بدهند.
  • مشکلات مرتبط با پروازها را باخدمه و مهماندارها در میان می‌گذارند. به‌عنوان‌مثال، در هنگام طوفان‌هایی شدید یا رعدوبرق، خلبانان هواپیما ممکن است قبل از تصمیم‌گیری‌های مهم، گزینه‌های موجود را باخدمه پرواز در میان بگذارند.
• مربیان پرواز
  • ممکن است میزان پیشرفت و نیازهای پیشرفت دانش‌آموز یا دانشجوی خود را با سایر مربیان پرواز موردبحث قرار دهند.
  • در کلاس‌های درس به گروه‌های کوچک دانش‌آموزان و دانشجویان ارائه رسمی می‌دهند. آن‌ها ممکن است چندین سطح آموزش پرواز شامل مجوزهای خلبان خصوصی و تجاری، قوانین پرواز، ابزار و رتبه‌بندی چند موتوره را ارائه دهند. آن‌ها شیوه ارائه را متناسب با سطح آموزشی که ارائه می‌دهند تغییر می‌دهند.

• برطرف سازی مشکلات – خلبان‌ها، مهندسی و مربیان پرواز
  • بررسی می‌کنند که هواپیماها در حین پرواز دچار چه مشکلاتی می‌شوند که به‌طور مکرر رخ می‌دهند. به‌عنوان‌مثال، خلبان متوجه می‌شود که قفل در به‌طور مداوم در هنگام برخاستن و فرود آمدن آزاد می‌شود. علیرغم ذکر مکرر این مشکل در دستورالعمل‌های هواپیما، این مشکل توسط مکانیک هواپیما اصلاح‌نشده است. در این صورت، خلبان مستقیماً با مکانیک هواپیما صحبت می‌کند که فوراً دستورات لازم را صادر می‌کند و مکانیزم قفل جایگزین را نصب می‌کند.
• خلبان‌ها و مهندسین پرواز
  • با اختلال در کارکرد سیستم‌های هواپیما در طول پرواز مواجه می‌شوند و راهکارهای احتمالی برای برطرف کردن آن‌ها را نیز ارائه می‌کنند.
  • خلبان ممکن است دریابد که بال هواپیما به‌طور کامل چسبیده است و باعث کشیدن بیش‌ازحد و کنترل هواپیما می‌شود. خلبان سوئیچ لغو فلپ را انتخاب می‌کند و آن را بیست درجه بالا می‌آورد تا فرود امکان‌پذیر شود و خطا را در دفترچه گزارش، ثبت می‌کند.
  • با عدم امکان برقراری ارتباط بین عملیات پرواز و خدمات فرودگاهی روبرو می‌شوند.
  • خلبان متوجه می‌شود که سوخت پرواز برای برگشت کافی نیست. تا زمانی که خلبان نتواند منبع سوخت دیگری را پیدا کند، شش تا هشت ساعت تأخیر رخ می‌دهد. دریافت بنزین جایگزین با قیمت بالا می‌تواند یکی از راهکارهای احتمالی باشد. خلبان ترتیبی می‌دهد تا سوخت گران‌قیمت را بارگیری کند و پرواز طبق برنامه ادامه پیدا کند.
  • هنگام پرواز با مشکلات مکانیکی روبرو می‌شوند.
  • خلبان در یک هواپیمای تک موتوره دچار خرابی موتور می‌شود. وی بررسی می‌کند که آیا مخزن سوخت خالی است یا خیر و سپس انتخاب‌کننده سوخت را در مخزن ذخیره به‌منظور راه‌اندازی مجدد موتور تغییر می‌دهد. اگر این وضعیت را برطرف نکند، زمین‌های نزدیک به‌منظور انتخاب منطقه مناسب برای رویکرد اجباری ارزیابی می‌شوند.
• تصمیم‌گیری – خلبان‌ها، مهندسین و مربیان پرواز
  • هنگامی‌که ناوبری کانادا وضعیت بد یا بحرانی هوا را گزارش می‌کند، در مورد لغو کردن پروازها تصمیم‌گیری می‌کنند.
• خلبان‌ها و مهندسین پرواز
  • تصمیم می‌گیرند که محموله‌های کالاهای خطرناک را بپذیرند و مانیفست‌ها را نیز بررسی می‌کنند تا مشخص شود که محموله‌ها مستند هستند و به‌درستی پردازش می‌شوند یا خیر. اگر آن‌ها معتقد باشند که ممکن است خطراتی برای هواپیما، خدمه و مسافران وجود داشته باشد، محموله‌های خطرناک را نمی‌پذیرند.
  • تصمیم می‌گیرند که در هنگام طوفان برف از چه نوع مایع ضد یخ استفاده کنند. به‌عنوان‌مثال، مایع یخ‌زدایی نوع 1 که داغ است، هنگام اسپری کردن همه‌چیز را از روی بال‌ها برمی‌دارد.
  • خلبان و مهندس پرواز می‌توانند از مایع یخ‌زدایی نوع 4 نیز استفاده کنند که ماده‌ای مخاط مانند و قابل اسپری است و مانع از برخورد هر چیزی روی سطح بال می‌شود. نوع 4 پرهزینه و گران‌قیمت است و استفاده از آن می‌تواند بلند شدن هواپیما را تا یک ساعت به تأخیر بیاندازد. خلبان و مهندس پرواز تصمیم می‌گیرند که آیا شدت طوفان برفی نیاز به استفاده از مایع یخ‌زدایی نوع 4 دارد یا خیر.
• تفکر انتقادی – خلبان‌ها و مهندسین پرواز
  • در مورد صحت برنامه‌های پرواز ارائه‌شده توسط عملیات پرواز و اعزام قضاوت می‌کنند. آن‌ها برنامه‌های پرواز را مرور می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که اطلاعاتشان برای اجرای ایمن پروازها کافی است. آن‌ها قبل از تصمیم‌گیری در مورد ادامه پروازها، همه اطلاعات را با همکاری خدمه و عملیات پرواز ارزیابی می‌کنند.
  • در مورد ارزش هوایی هواپیماهایی که از آن‌ها خواسته می‌شود پرواز کنند، قضاوت می‌کنند. آن‌ها تاریخچه نگهداری هواپیما را مرور می‌کنند، هواپیما را به‌صورت بصری بازرسی می‌کنند و با مکانیک‌ها، خلبانان دیگر و خدمه زمینی صحبت می‌کنند.
• مربیان پرواز
  • نیازهای یادگیری دانش‌آموزان و دانشجویان در مدارس پایه را ارزیابی می‌کنند.
  • در مورد صحت و کامل بودن برنامه‌های پرواز دانش‌آموزان و دانشجویان خود قضاوت می‌کنند. آن‌ها اطلاعات خاصی مانند آب‌وهوای فعلی و پیش‌بینی‌شده را بررسی می‌کنند و جزئیات مسیرهای پرواز پیش‌بینی‌شده برای اطمینان از خطرات احتمالی نادیده گرفته نشده را نیز به این موارد می‌افزایند.
  • آمادگی دانش‌آموزان و دانشجویان را برای پرواز آزمایشی تحت نظر سازمان حمل‌ونقل کانادا ارزیابی می‌کنند. آن‌ها مهارت‌های پرواز هوایی دانش‌آموزان را ارزیابی می‌کنند، نتایج را با مقررات ایمنی حمل‌ونقل کانادا مقایسه می‌کنند و همچنین، مهارت‌های تحصیلی و کاربردی دانش‌آموزان را با پرسیدن سؤالات و ارائه آزمون‌های کوتاه بررسی می‌کنند.
• برنامه‌ریزی و سازمان‌دهی وظایف شغلی – برنامه‌ریزی و سازمان‌دهی شغل خود

کسانی که برای شرکت‌های کوچک‌تر کار می‌کنند یا به‌صورت خوداشتغالی کار می‌کنند، ممکن است مسئول برنامه‌ریزی زمان خود باشند. آن‌ها نقش زیادی در هماهنگی و ادغام وظایف شغلی خود با بسیاری از افرادی که نیاز به مشارکت در هر پرواز دارند، ایفا می‌کنند. انتظار می‌رود خلبانانی که برای شرکت‌های کوچک‌تر و یا سازمان‌هایی از قبیل آتش‌نشانی یا خدمات امداد و نجات کار می‌کنند، در کوتاه‌مدت به نقاط دورافتاده یا خطرناک پرواز کنند.

برخی از این افراد ممکن است برنامه‌هایی داشته باشند که اغلب آشفته و نامرتب هستند؛ اما کسانی که برای خطوط هوایی بزرگ‌تر یا حمل‌ونقل بار کار می‌کنند، پروازهای خود را از قبل با عملیات پروازهای هواپیمایی برنامه‌ریزی کرده‌اند. برنامه‌های ماهانه به آن‌ها ارائه می‌شود تا برنامه‌های روزانه و برنامه‌های پرواز آن‌ها کاملاً سازمان‌یافته باشد و از الگوهای مشابه پیروی کند.

مربیان پرواز هم کار خود را با برنامه‌های دقیق سازمان‌دهی می‌کنند. آن‌ها وظایف شغلی روزانه خود را با دانش‌آموزان و دانشجویانی که تعلیم می‌دهند، هماهنگ می‌کنند. برنامه‌ریزی کلاس‌های پرواز گاهی اوقات به دلیل لغو به علت شرایط نامساعد یا بحرانی آب‌وهوا پیچیده می‌شود.

• برنامه‌ریزی و سازمان‌دهی برای دیگران

خلبانانی که برای شرکت‌های کوچک‌تر کار می‌کنند ممکن است عملیات هواپیماهای دیگر را برنامه‌ریزی کرده و خدمه خود را سازمان‌دهی کنند. مربیان پرواز برنامه‌های آموزشی را برنامه‌ریزی کرده و جلسات آموزشی را نیز برای دانش‌آموزان و دانشجویان خود برنامه‌ریزی می‌کنند.

• استفاده چشمگیر از حافظه
  • مراحل آماده‌سازی پرواز، برخاستن و فرود را به خاطر می‌سپارند.
  • هنگام مواجه‌شدن با مشكلات و عدم وجود زمان کافی برای مشورت با دستورالعمل‌های عملی، روش‌های ضروری اضطراری را به حافظه می‌سپارند.
  • مخفف‌های متعدد، علائم خاص و نمادهای خاص هوانوردی را به خاطر می‌سپارند. این موارد تقریباً در همه‌ی اسناد، مواد مرجع و نمودارهای مربوط به حمل‌ونقل هوایی یافت می‌شوند.
  • شرایط و ضوابط قراردادهای جمعی و قوانین و مقررات مربوط به زمان انجام‌وظیفه و توالی پرواز را به خاطر می‌سپارند.
  • نام دانش‌آموزان و دانشجویان خود را به همراه مجموع ساعت‌های پرواز آن‌ها به خاطر می‌سپارند.
• یافتن اطلاعات – خلبان‌ها، مهندسین و مربیان پرواز
  • اطلاعات مربوط به موضوعات هوانوردی را در نشریات تجاری، وب‌سایت‌ها و پایگاه‌های داده قرار می‌دهند.
  • برای اطلاع از قوانین، مقررات و رویه‌های مربوط به شرایط غیرمعمول یا ناآشنا، مقررات هوایی کانادا و انتشارات اطلاعات هوانوردی را مرور می‌کنند.
  • اطلاعات موردنیاز برای برنامه‌ریزی پروازها را می‌یابند. آن‌ها گزارش‌های آب‌وهوایی ناوبری کانادا، نقشه‌ها و تصاویر راداری کامپیوتری را با دقت بررسی و نظارت می‌کنند و اطلاعاتی را از کتاب‌های راهنمای عملیات خلبان دریافت می‌کنند.
  • آن‌ها نمودارهای ناوبری هوانوردی و نمودارهای مخصوص فرودگاه را برای کسب اطلاعات در مورد مختصات بردار، چراغ رادیویی و شناسه‌های بصری و اطلاعات طبقه‌بندی‌شده حریم هوایی مرور می‌کنند.
• خلبان‌ها و مهندسین پرواز
  • در مورد چارت‌ها و نمودارهای منطقه ترمینال مشورت می‌کنند تا طول نوارهای فرود را محاسبه کنند.

• خلبان‌ها، مهندسین و مربیان پرواز
  • از نرم‌افزارهای پردازش کلمات استفاده می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، آن‌ها گزارش وقایع را با استفاده از Word می‌نویسند. همچنین، آن‌ها معمولاً با قرار دادن متن در قالب‌های گزارش، یک گزارش جدید ایجاد می‌کنند.
  • از نرم‌افزارهای گرافیکی استفاده می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، آن‌ها از پاورپوینت برای ایجاد اسلاید در جلسات آموزشی استفاده می‌کنند و همچنین، از جداول، چارت‌ها و نمودارها نیز برای ارائه مؤثرتر استفاده می‌کنند.
  • از پایگاه‌های داده استفاده می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، آن‌ها به پایگاه‌های اطلاعاتی تخصصی که توسط Transport Canada تهیه‌شده است دسترسی پیدا می‌کنند تا در مورد حوادث هوانوردی و علل به وقوع پیوستن آن‌ها اطلاعاتی کسب کنند.
  • از نرم‌افزارهای ارتباطی استفاده می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، آن‌ها از ایمیل برای تبادل اطلاعات با همسالان و همکاران خود استفاده می‌کنند. همچنین، آن‌ها لیست آدرس‌ها را ایجاد و نگهداری می‌کنند و پیوست‌ها را نیز ارسال و دریافت می‌کنند.
  • از سایر برنامه‌های کامپیوتری و نرم‌افزاری استفاده می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، آن‌ها از سیستم‌های پیشرفته مدیریت پرواز در هواپیماهای مسافربری جدیدتر و بزرگ‌تر برای برنامه‌ریزی پرواز، ناوبری، مدیریت عملکرد، هدایت هواپیما و نظارت بر پیشرفت پرواز استفاده می‌کنند. آن‌ها از رابط کاربری گرافیکی برای ورود و خواندن اطلاعات پروازها نیز استفاده می‌کنند.
• خلبان‌ها و مربیان پرواز
  • ممکن است از نرم‌افزارهای حسابداری و صورتحساب استفاده کنند. به‌عنوان‌مثال، کسانی که مشاغل خود را مدیریت می‌کنند هزینه‌ها و سود را با استفاده از نرم‌افزار حسابداری مشاغل کوچک مانند Quicken پیگیری می‌کنند.
• مربیان پرواز
  • از نرم‌افزارهای یادداشت استفاده می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، آن‌ها داده‌ها را در نرم‌افزارهای یادداشت وارد می‌کنند تا عملکرد دانش‌آموزان و نتایج آزمایش را ثبت کنند.

خلبان‌ها، مهندسین و مربیان پرواز در محیط‌های مختلف کار می‌کنند و وظایف متنوع و گسترده‌ای دارند. این افراد، بسته به وظایف کاری خود، می‌توانند به‌صورت جداگانه، با شرکا، یاری‌دهندگان یا تیم‌های بزرگ‌تر کار کنند. خلبانان خطوط هوایی که با هواپیماهای بزرگ‌تر پرواز می‌کنند نیز با افسران اول، مهمانداران و پرسنل امنیتی کار می‌کنند، اطلاعات را مبادله کرده و وظایف را در صورت لزوم هماهنگ می‌کنند.

خلبان‌های کادر پزشکی نیز با تیم‌های خودکار می‌کنند و کار خود را با اعزام کنندگان، امدادگران و دیگر کارکنان اورژانس هماهنگ می‌کنند. این گروه از خلبان‌ها معمولاً به‌صورت مستقل، با شریک یا یک همکار فعالیت می‌کنند. مربیان پرواز هم در صورت لزوم، کار خود را با سایر مربیان هماهنگ می‌کنند.

خلبان‌ها، مهندسی و مربیان پرواز باید متعهد به یادگیری مداوم باشند. اخذ مجوز خلبانی تجاری تنها یک مرحله اولیه برای تبدیل‌شدن به یک خلبان تمام‌وقت است. افرادی که به‌تازگی مجوزهای خلبان تجاری را اخذ کرده باشند تا زمانی که تجربه قابل‌توجهی را کسب کنند، به‌ندرت در حامل‌های بزرگ استخدام می‌شوند. میزان تجربه‌ی آن‌ها نیز با مجموع ساعت‌های پرواز و زمان فرماندهی، میزان تجربه در کابین خلبان، تجربه‌های دیگر و رتبه‌بندی در توربوجت یا موارد دیگری ازاین‌دست نشان داده می‌شود.

آن‌ها به‌عنوان مربی پرواز، از طریق پرواز با هواپیماهای کوچک تک‌سرنشین تجربه کسب می‌کنند و ساعت‌های بیشتری را فعالیت می‌کنند. آن‌ها مهارت‌های جدیدی را در موضوعاتی مانند قوانین پرواز، ابزار و رده‌بندی موتورها کسب می‌کنند و در جلسات آموزشی که توسط کارفرمایان ارائه می‌شود نیز در مورد موضوعاتی مانند مقررات جدید حمل‌ونقل کانادا و روش‌های یخ‌زدایی باند یا بال هواپیما شرکت می‌کنند.

خلبان‌های هواپیما، مهندسان پرواز و مربیان پرواز باید برای حفظ مجوز پرواز خود، آموزش مداوم و توسعه مهارت‌های خود را در طول دوره‌های آموزشی سالانه مدارس زمینی و ارزیابی شبیه‌ساز پرواز نشان دهند. همچنین، آن‌ها جهت ارتقاء صلاحیت‌های خود نیز، باید در مورد هر هواپیمای خاصی که می‌خواهند پرواز کنند، اطلاعات کسب کنند و آموزش‌های لازم برای آن را ببینند. ازآنجاکه ازنظر فنی، هواپیماهای جدیدتر، به‌طور مداوم بزرگ‌تر و پیچیده‌تر می‌شوند و ساخت آن‌ها نیز ادامه پیدا می‌کند، دانشجویان نیز باید به‌طور مداوم در حال یادگیری در مورد آن‌ها باشند و نکات لازم را آموزش ببینند.

خلبان‌ها، مهندسین و مربیان پرواز مقررات هوایی کانادا، نشریه اطلاعات هوانوردی و مقررات هوایی کانادا را می‌خوانند تا از مقررات و رویه‌های هوایی مطلع شوند. همچنین، آن‌ها مجلات و نشریات هوانوردی را نیز در مطبوعات تجاری می‌خوانند و اطلاعات خود را با همکاران و همسالان خود مبادله می‌کنند.