رشته بهداشت عمومی در کانادا

دانشجویان در طول دوره‌ی اخذ مدرک کارشناسی یا کارشناسی ارشد در زمینه بهداشت عمومی، می‌آموزند که در مورد مسائل مربوط به بهداشت عمومی تحقیق کنند، سیاست‌های بهداشتی را ایجاد کرده و از آن‌ها حمایت کنند و همچنین، فعالیت‌های آموزشی را نیز برای ارتقاء زندگی سالم انجام دهند. علاوه بر این، آن‌ها نحوه ارزیابی سلامت کلی جوامع را با در نظر گرفتن عوامل پزشکی، اجتماعی و اقتصادی که بر رفاه افراد جامعه تأثیر می‌گذارند، کشف می‌کنند.
بنابراین با این تفاسیر، می توان گفت که تحصیل در مقطع بهداشت عمومی می‌تواند تا حدی در مورد سیاست و لابی‌گری باشد تا اطمینان از دسترسی همه سطوح جامعه به مراقبت‌های پزشکی مناسب، یا حتی تحقیق و اجرای درمان‌های جدید برای خطرات غیرمنتظره سلامتی هم از مطالعه این رشته حاصل می‌شود. بهداشت عمومی نقش مهمی در تأثیرگذاری بر سیاست سلامت، حفاظت از مردم و بهبود سلامت جمعیت دارد. هنگام ایجاد پاندمی های سراسری، سلامت عمومی در همه جنبه‌های زندگی ما تاثیرگذار می‌شود و جهان به افراد آموزش دیده و ماهر بیشتری نیاز دارد که به‌طور مستقیم و غیر مستقیم در مشاغل حوزه بهداشت عمومی کار می‌کنند و می‌توانند شرایط را به سمت جامعه ای سالم‌تر و عادلانه تر هدایت کنند و پایه گذار تغییرات اساسی و تعیین کننده باشند.
این رشته در دانشگاه‌های کانادا که توسط برخی از متفکران برجسته در زمینه بهداشت عمومی آمورش داده می‌شود، شما را با بینش های منحصر به فرد در زمینه نظریه و روش‌های مدرن بهداشت عمومی آشنا می‌کند و به شما می آموزد که چگونه آن‌ها را در کار خود به کار بگیرید. همچنین، با کسب درک و فهم انتقادی از رویکردهای بهداشت عمومی و یادگیری نحوه تأثیرگذاری مثبت بر رفاه افراد و جوامع، با متخصصان این حوزه ارتباط برقرار خواهید کرد.

در کانادا، آژانس بهداشت عمومی این کشور مسئولیت مراقبت از بهداشت عمومی، آمادگی برای خطرات احتمالی و واکنش اضطراری و کنترل و پیشگیری از بیماری‌های عفونی و مزمن را برعهده دارد. هدف از مداخله این سازمان در امور بهداشت عمومی، پیشگیری و کاهش بیماری‌ها، آسیب ها و سایر شرایط بهداشتی است؛ بنابراین با توجه به این تفاسیر، می توان گفت هدف کلی از مطالعه این رشته، بهبود سلامت جمعیت و افزایش امید به زندگی است.

همانطور که احتمالا در جریان هستید، کانادا دارای برخی از معتبرترین، پیشرفته ترین و توسعه یافته ترین دانشگاه‌ها نه‌تنها در منطقه آمریکای شمالی، بلکه در کل دنیا است که از نظر سطح علمی در جایگاه بسیار مناسبی قرار دارند و جزو برترین دانشگاه‌های کل دنیا به شمار آورده می‌شوند؛ اما بهترین دانشگاه‌های کانادا برای تحصیل در رشته بهداشت عمومی کدام یک از دانشگاه‌های این کشور هستند؟ شما با دیدن لیست زیر می‌توانید به پاسخ این سوال دست پیدا کنید.
دانشگاه دالهوزی
دانشکده بهداشت عمومی و سیستم‌های سلامتی دانشگاه واترلو
دانشگاه اتاوا
دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه تورنتو دالا لانا
دانشگاه گوئلف
دانشگاه کوئین
دانشگاه مک مستر
دانشگاه کلگری
موسسه فناوری بریتیش کلمبیا دانشکده علوم بهداشتی
دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه آلبرتا
دانشکده جمعیت و بهداشت عمومی دانشگاه بریتیش کلمبیا
دانشگاه سایمون فریزر

با توجه به اینکه بهداشت عمومی یک حوزه گسترده است، دانشجویان علاقه مند به این رشته به‌طور معمول مطالعات خود را بر روی یک گرایش خاص متمرکز می‌کنند. برخی از گرایش ها در رشته بهداشت عمومی بر ریاضیات و آمار تمرکز دارند، درحالی‌که برخی دیگر در حوزه علوم اجتماعی قرار می‌گیرند. برخی دیگر نیز ممکن است منجر به کار در مشاغلی در ارتباط با روابط عمومی، بازاریابی یا ارتباطات اجتماعی شوند. با این تفاسیر، برخی از گرایش‌های رشته بهداشت عمومی در دانشگاه‌های کانادا عبارتند از:
سیاست و مدیریت بهداشت و سلامت
متخصصان سیاست و مدیریت بهداشت که از رشته‌های مختلف انتخاب می‌شوند، باید در زمینه اقتصاد، سیاست، مدیریت و امور مالی آگاهی و اطلاعات کافی داشته باشند. کسانی که در این زمینه مطالعه می‌کنند، ممکن است دریابند که دوره‌های آموزشی آن‌ها ترکیبی از قانون، اخلاق و مراقبت‌های بهداشتی است. متخصصین سیاست‌های بهداشتی ممکن است پس از فارغ‌التحصیلی مسئول تدوین سیاست‌هایی باشند که دسترسی به مراقبت‌های پزشکی را تضمین کرده و خدمات یکنواختی را در بین اقشار مختلف مردم ارائه می‌دهند.
افرادی که در خط مشی و مدیریت سلامت کار می‌کنند، باید دارای مهارت‌های تفکر انتقادی و حل مسائل و مشکلات باشند تا بتوانند در موقعیت‌های رهبری و مدیریت این حوزه راحت باشند. کسانی که از مهارت‌های بین فردی و دانش سلامت عمومی برخوردار هستند، باید موقعیت مناسبی برای پر کردن فرصت‌های شغلی در بخش دولتی و خصوصی داشته باشند.
با توجه به گزارش اداره آمار کار کانادا، انتظار می‌رود تقاضا برای مدیران خدمات پزشکی و درمانی بسیار سریعتر از متوسط تقاضا برای سایر مشاغل این حوزه در کانادا رشد کند و 18 درصد در بین سال‌های 2018 تا 20۲8 افزایش یابد. مدیریت خدمات بهداشتی، مدیریت بخش بهداشت و همین‌طور تحلیلگری سیاست‌های دولتی در امور بهداشتی سه جایگاه شغلی هستند که فارغ‌التحصیلان گرایش سیاست و مدیریت بهداشت و سلامت می‌توانند در آن‌ها مشغول به فعالیت و کار شوند.
ارتقاء سلامت و ارتباطات
این گرایش، بر روی تمرکز بر مهارت‌های ارتباطی و شیوه‌های بازاریابی در حوزه بهداشت و سلامت عمومی توجه دارد. متخصصین ارتقاء سلامت ممکن است توسط مدارس، سازمان‌های اجتماعی و دولتی به کار گرفته شوند تا تلاش هایی در جهت تشویق شیوه‌های زندگی سالم داشته باشند. وظایف شغلی این افراد ممکن است متنوع باشد و شامل ایجاد و اجرای برنامه‌های سلامتی، توسعه کمپین های بازاریابی، تکمیل برنامه‌های کمک مالی و همکاری تیمی برای ارائه پاسخ جامع به نگرانی یا بحران سلامتی شود.
با مهارت‌هایی که دانشجویان این گرایش در زمینه ارتقاء سلامت و ارتباطات به دست می‌آورند، ممکن است بتوانند در صنعت مراقبت‌های بهداشتی و خارج از آن شغل پیدا کنند. برخی از عناوین شغلی رایج برای فارغ‌التحصیلان این گرایش شامل متخصص آموزش بهداشت، هماهنگ کننده ارتقای سلامت و همین‌طور مدیر روابط عمومی هستند.
سلامت مادر و کودک
متخصصان بهداشت مادر و کودک بر سلامت باروری، مراقبت از نوزادان و نحوه حفاظت از سلامت مادران و فرزندانشان تمرکز می‌کنند. طبق اظهارات ASPPH، سلامت مادر و کودک یک اولویت جهانی در زمینه بهداشت عمومی است، اگرچه ممکن است نیروهای کار این رشته در سطح ملی هم کار کنند. موضوعات مورد توجه در گرایش بهداشت عمومی در سلامت مادر و کودک، ممکن است ترکیبی از دوره‌های زیست‌شناسی، جامعه‌شناسی و پزشکی باشند.
فارغ‌التحصیلان در این گرایش با کسب دانش در مورد درک عوامل اجتماعی مؤثر بر عادات سلامتی مادران و همچنین آگاهی از اصول اولیه رشد کودک از این برنامه ها بهره‌مند می‌شوند. این گرایش ممکن است روی پیامدهای تولد و سلامت روانی نوجوانان متمرکز باشد. دانشجویانی که در مورد سلامت مادر و کودک مطالعه می‌کنند، ممکن است برای کار در ظرفیت های مختلف آماده باشند.
برخی از فارغ‌التحصیلان این گرایش ممکن است به‌طور مستقیم به زنان، فرزندان و خانواده‌های خود خدمات ارائه دهند. سایر آن‌ها ممکن است در سطح سیاست عمومی مشارکت داشته باشند و برای تسهیل برنامه‌هایی که جامعه را برای سلامت بهتر تشویق می‌کنند، کار کنند. کارکنان حوزه بهداشت مادر و کودک ممکن است اغلب توسط دولت یا سازمان‌های غیرانتفاعی استخدام شوند، اگرچه ممکن است فرصت‌های شغلی خصوصی نیز برای آن‌ها وجود داشته باشد. فارغ‌التحصیلان دارای مدرک بهداشت عمومی در زمینه سلامت مادر و کودک ممکن است به‌عنوان پرستار ماما، متخصص تغذیه WIC و مشاغل دیگر مشغول به کار شوند.
اقلیت ها و نابرابری های بهداشتی
سلامت و بهداشت اقلیت ها و نابرابری های بهداشتی یکی دیگر از تخصص‌های رشته بهداشت عمومی است که بر روی افراد خاصی از جامعه متمرکز شده است. متخصصان در این زمینه متعهد هستند که بدانند چرا دسترسی نابرابر به خدمات بهداشتی وجود دارد و سپس برای کاهش این عدم تعادل تلاش می‌کنند. مشاغلی که در این زمینه وجود دارد، ممکن است افراد را ملزم به توسعه روش‌هایی برای توزیع بهتر منابع موجود و بهبود دانش بهداشتی در بین جوامع کم برخوردار کند.
نیروهای کار حوزه بهداشت اقلیت ها، اغلب به یکی از جمعیت های اقلیت های نژادی و قومی، بومیان کانادا، پناهندگان یا مهاجران خدمت رسانی می‌کنند. آن‌ها باید هنجارهای اجتماعی این گروه‌های اقلیت را به‌خوبی درک کنند و ممکن است برای کمک به بهبود سلامت این جمعیت بر موانع زبانی و فرهنگی هم غلبه کنند. این متخصصان اغلب باید با سازمان‌ها و شرکای دیگر همکاری کنند تا شبکه خدمات موردنیاز برای اطمینان از دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و حمایت مداوم از سبک زندگی سالم را ایجاد کنند.
افرادی که در زمینه نابرابری های بهداشت و سلامت اقلیت ها کار می‌کنند ممکن است در یکی از ظرفیت های پرستاری بهداشت عمومی، مدیریت دفتر بهداشت اقلیت، تحلیلگری تحقیقات بهداشت اقلیت و همین‌طور موقعیت‌های شغلی دیگر فعالیت کنند.
بهداشت و سلامت اجتماعی و رفتاری
آخرین حوزه مشترک مطالعه در رشته بهداشت عمومی، سلامت اجتماعی و رفتاری است؛ مانند تعداد زیادی از تخصص‌های بهداشت عمومی، این حوزه هم شامل تمرکز بر تأثیرات اجتماعی است که بر سلامت کلی افراد تأثیرگذار هستند. بااین‌حال، نیروهای کار حوزه بهداشت اجتماعی و رفتاری ممکن است تأکید بیشتری بر درک و چگونگی تأثیر فرآیندهای فکری بر سلامت افراد داشته باشند. به‌عنوان‌مثال، روانشناسی، روانپزشکی و مددکاری اجتماعی همه اجزای مهم این تخصص هستند. نیروهای کار این حوزه ممکن است مشاغل خود را بر نگرانی‌های خاص بهداشتی مانند چاقی، سلامت روان یا سوء مصرف مواد مخدر متمرکز کنند.
در حال حاضر انتظار می‌رود مشاغل بهداشتی و رفتاری در دهه آینده سریعتر از متوسط نرخ رشد سایر مشاغل حوزه بهداشت عمومی رشد کنند. بر اساس گزارش اداره آمار کار کانادا، تقاضا برای مددکاران اجتماعی باید در یک بازه زمانی ۱۰ ساله از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۸ به میزان ۱۱ درصد افزایش یابد. در همین حال، این سازمان اعلام کرده است که مشاغل مشاوران سلامت روان باید در همان بازه زمانی، به میزان 29 درصد افزایش یابد. نکته قابل‌توجهی که وجود دارد، این است که در برخی از استآن‌ها یا ایالت های کانادا ممکن است نیاز به تحصیلات بیشتر تا سطوح بالاتر و یا مجوزهای بیشتری از مدرک بهداشت عمومی نیز وجود داشته باشد.
افراد حرفه‌ای که در حوزه سلامت اجتماعی و رفتاری فعالیت می‌کنند می‌توانند در یکی از موقعیت‌های شغلی این حوزه از قبیل نیروی کار اجتماعی، LCSW، آموزش مشاوره، روانشناسی، پرستار روانپزشکی و فرصت‌های شغلی مختلف دیگر مشغول به کار و فعالیت شوند.

دانشجویانی که دارای مدرک بهداشت عمومی از دانشگاه‌های کانادا هستند، بیشتر در مورد اصول اولیه رشته خود آموزش می بینند. همچنین، آن‌ها مهارت‌هایی را کسب می‌کنند که به راحتی حتی در خارج از چتر بهداشت عمومی به مشاغل دیگر هم منتقل می‌شود. این امر می‌تواند زمینه را برای ورود آن‌ها به مقاطع بالاتر در این رشته فراهم کند، حتی اگر دانشجویی مطمئن نباشد که می خواهد در مقطع کارشناسی ارشد، رشته بهداشت عمومی را ادامه دهد. به هر حال در صورت عدم ادامه تحصیل در این رشته نیز، همچنان می توان از این مهارت ها برای یافتن شغل در صنایع دیگر هم استفاده کرد. تحصیل در رشته بهداشت عمومی مهارت‌های زیادی به افراد می‌دهد که برخی از آن‌ها عبارتند از:
. شناسایی روندهای آماری در داده‌های پزشکی
. آگاهی از این‌که چگونه می توان یافته‌های جدید را در تغییرات واقعی سیاست‌های بهداشتی به کاربرد
. درک مراحل مطالعه بیماری، مانند منشاء و روش‌های انتقال آن
. آشنایی با تعاریف و مفاهیم درون نظام مراقبت‌های بهداشتی
. آگاهی از سیاست‌های پزشکی و نحوه تأثیر آن‌ها بر مراقبت‌های پزشکی از بیماران
. درک اینکه چرا برخی از روش ها و سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی به ابداع روش خاصی از درمان منجر شده اند
. نحوه نظارت بر اثربخشی برنامه سلامت عمومی
. توانایی ارزیابی اثربخشی یک برنامه بهداشت عمومی
. درک روش‌های تصمیم گیری مبتنی بر شواهد که معمولاً در بهداشت عمومی استفاده می‌شوند

افرادی که در رشته بهداشت عمومی از دانشگاه‌های کانادا و یا سایر کشورهای دنیا فارغ‌التحصیل شده اند، دارای یک سری وظایف شغلی معین هستند که برخی از آن‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:
. نظارت بر وضعیت سلامت برای تشخیص و حل مسائل مربوط به‌سلامت جامعه
. تشویق مردم جامعه به مشارکت های اجتماعی و اقدام برای شناسایی و حل مسائل مربوط به‌سلامت
. اجرای قوانین و مقرراتی که ایمنی جمعی اجتماع و سلامت آن را تضمین می‌کنند
. اطمینان از وجود پرسنل واجد شرایط برای مراقبت‌های بهداشتیِ عمومی و شخصی
. شناسایی و بررسی مسائل بهداشتی و خطرات سلامتی در افراد
. کمک به جوامعی که نیازمند خدمات بهداشتی و سلامتی شخصی هستند و اطمینان از ارائه مراقبت‌های بهداشتی برای آن‌ها
. تدوین برنامه ها و سیاست‌هایی که به ابتکارات بهداشت فردی و اجتماعی کمک می‌کنند
. جستجوی ایده های جدید و راه‌حل‌های ابتکاری برای مسائل بهداشتی
. اطلاع‌رسانی، آموزش و توانمندسازی افراد در مورد مشکلات بهداشتی

مواردی که در این بخش نام می بریم، برخی از رایج ترین و ارزشمندترین مهارت‌هایی هستند که متخصصین بهداشت عمومی در کانادا و یا کشورهای دیگر در اختیاردارند:
برقراری ارتباط
فارغ از شرایط اشتغال متخصصین بهداشت عمومی و فعالیتی که انجام می‌دهند، اغلب وقت خود را صرف برقراری ارتباط می‌کنند. این ارتباط ممکن است در مکالمات رو در رو با مشتریان و اعضای تیم ایجاد شود یا در مقیاس وسیع تری مانند ایجاد کمپین های خدمات عمومی صورت بپذیرد. وقتی دانشجویان این رشته نحوه برقراری ارتباط مؤثر را آموختند، ممکن است واجد شرایط کار در تعدادی از موقعیت ها و فرصت‌های شغلی ازجمله مشاغل مدیریت بازاریابی و فروش هم باشند.
یادداشت کردن
درحالی‌که متخصصان بهداشت عمومی باید در بسیاری از انواع مهارت‌های ارتباطی حرفه‌ای باشند، مهارت یادداشت برداری و نوشتن هم برایشان اهمیت بسیار زیادی دارد. به‌عنوان‌مثال، متخصصان آمار زیستی باید بتوانند یافته‌های خود را به‌طور دقیق و مختصر گزارش دهند. همچنین، مربیان بهداشت هم ممکن است ملزم به نوشتن مطالبی شوند که حاوی اطلاعات خاصی هستند و یا کسانی که در موضع سیاست‌های بهداشت عمومی قرار دارند، باید ایده ها و پیشنهادات خود را به وضوح روی کاغذ به صورت مکتوب بیان کنند. دانشجویان بهداشت عمومی در طول دوره تحصیل خود نوشتن را به‌خوبی تمرین می‌کنند تا این مهارت در آن‌ها کاملاً تقویت شود.
تحقیق
درحالی‌که تحقیقات تقریبا در همه مشاغل حوزه بهداشت عمومی نقش دارند، اما متخصصان آمار زیستی و اپیدمیولوژیست باید مهارت ویژه ای در این زمینه داشته باشند. همانطور که می‌توانید انتظار داشته باشید، علاوه بر بهداشت عمومی، مهارت‌های تحقیقاتی در بیشمار فرصت شغلی دیگر هم اهمیت ویژه ای دارد.
سازماندهی و مدیریت پروژه
برای اثرگذاری در بسیاری از مشاغل حوزه بهداشت عمومی، افراد باید دارای مهارت‌های عالی در زمینه سازماندهی و مدیریت پروژه‌هایی که در دست تحقیق دارند، داشته باشند. آن‌ها باید بتوانند نیازها را شناسایی کرده و مشخص کنند که چگونه به بهترین نحو می توان این نیازها را برطرف کرد تا جامعه را تشویق به ابتکار و نوآوری در برنامه‌های سلامتی و بهداشتی کرد. دوره‌های آموزشی و تحصیلی بهداشت عمومی ممکن است زمان زیادی را صرف آموزش این مهارت‌های سازمانی و ایجاد آن‌ها کنند. توانایی سازماندهی پروژه‌های چند وجهی و تشویق افراد مختلف به مشارکت در آن‌ها به این معنی است که متخصصان بهداشت عمومی برای انواع مشاغل مدیریتی هم مناسب هستند.

کار کردن در حوزه بهداشت عمومی مزیت های پرشماری دارد که احتمالا تعدادی از آن‌ها را می دانید؛ اما در موسسه تراست قصد داریم در این بخش به ۴ مزیت اصلی و مهم فعالیت در این حوزه بپردازیم. این ۴ مزیت عبارتند از:
امنیت شغلی
بر اساس اظهارات اداره آمار کار کانادا، انتظار می‌رود که مشاغل حوزه بهداشت عمومی در طی ۱۰ سال آینده ۵ تا ۱۰ درصد رشد داشته باشند؛ اما این امر با توجه به اینکه سالانه تعداد افرادی که از بیماری‌های مزمن رنج می‌برند در حال افزایش است، چندان هم تعجب آور نیست چرا که منجر به ایجاد تقاضای بیشتر برای مشاغل این حوزه خواهد شد. در واقع، از آنجایی که ما نیاز به آگاهی بیشتر در ارتباط با سلامتی و عادات زندگی سالم داریم، متخصصان بهداشت عمومی فرصت‌های شغلی بی شماری پیدا خواهند کرد.
مشاغل پردرآمد
فعالیت در حوزه بهداشت عمومی، فرصت اشتغال در مشاغل پردرآمدی را برای فارغ‌التحصیلان این رشته فراهم می‌آورد؛ اما نباید فراموش کرد که برای دستیابی به رقم های درآمد بالا، نیاز به تخصص، مهارت و از همه مهم تر، کسب تجربه و زمان کافی وجود دارد.
کار شما می‌تواند روی زندگی میلیون ها نفر تاثیرگذار باشد و تأثیر جهانی داشته باشد
وقتی بدانید که کار شما به‌سلامتی و رفاه عمومی هزاران و حتی میلیون ها نفر کمک می‌کند، به راحتی می‌توانید معنی و مفهوم رضایت شغلی و آرامش خاطر را پیدا کنید. بین مسئولیت پذیری و یافتن معنا ارتباط قوی وجود دارد و مشاغل بهداشت عمومی یکی از با ارزش ترین فرصت‌های شغلی در جهان هستند که این ارتباط با به شکلی قوی ایجاد می‌کنند.
سفر به سراسر دنیا و کار در محیط‌های کاری و جغرافیایی متنوع
متخصصان بهداشت عمومی می‌توانند در هر نقطه از جهان کار کنند. شما به‌عنوان چنین فردی، می‌توانید مهارت‌های خود را در هر آزمایشگاهی به کار بگیرید یا با افرادی از کشورها و فرهنگ های دیگر نیز کار کنید و به آن‌ها بیاموزید که چگونه بهتر از خود مراقبت کنند. اگرچه، بسته به کشوری که قصد سفر و انجام فعالیت شغلی در آن را دارید، ممکن است نیاز به یادگیری زبان محلی مردم آن داشته باشید، اما این یک فرصت عالی برای گسترش دانش و درک بهتر نسبت به ذهنیت و عادات خودتان محسوب می‌شود.

در فهرست مشاغل ملی کانادا که هر گروه شغلی را به صورت طبقه‌بندی‌شده در گروه‌های مختلف قرار می‌دهد، افرادی که در حال فعالیت در این حوزه هستند، با کد شغلی NOC 2263 مشخص‌شده‌اند. متخصصین بهداشت عمومی، خطرات سلامتی و ایمنی را ارزیابی و بر دستورالعمل‌های آن نظارت می‌کنند و استراتژی‌هایی را برای کنترل خطرات تدوین می‌کنند.
متخصصان بهداشت عمومی از جدیدترین تحقیقات، آموزش و سیاست‌های عمومی استفاده می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که همه ما سالم و مصون از همه‌گیری، مسمومیت غذایی، آب یا سایر خطرات سلامتی هستیم. دستاوردهای موردنظر بهداشت عمومی تنها محدود به کنترل و کاهش بیماری‌های عفونی نیست. بلکه این رشته تلاش می‌کند تا محل کار ایمن‌تر، مادران و نوزادان سالم‌تر و دسترسی به غذاهای سالم را تضمین کند.
متخصصین بهداشت عمومی، عادات زندگی بهتر مانند ورزش، تغذیه مناسب و چکاپ های منظم پزشکی را ترویج می‌کنند. علاوه بر این، باید توجه داشته باشید که رشته‌ی بهداشت عمومی سعی در آموزش مردم دارد تا از خطرات سلامتی جلوگیری کند. متخصصان بهداشت عمومی به جوامع آسیب‌پذیر و عموم مردم آموزش می‌دهند که چگونه از خودشان بهتر مراقبت کنند.